Zedezangen en stigtelyke liederen

Op den Rietstaf in Jesus handen.
XCIII. Gezang.

Vois, Sont mille Tormenti &c.
Of Ik hoorde dees dagen.

O Riet! zoo | geduldig | van Jesus | gedragen
Gy maakt mijn | gemoed heel | verslagen.
Want even | als ik u | zie wanklen | en beven
Zoo wankelt | en struykelt | mijn leven.

Ten zy gy, ô Heere, mijn ziel wilt behoeden,
Van haar is niets goeds te vermoeden.
Het hart hier geschapen, om u te beminnen
Dat laat zig van lusten verwinnen.

Zoekt gy onze ziel door dit strijden, en lijden
Van d'eewige dood te bevrijden?

[p. 139]

 

Beroof ons, ô Heyland! niet van uw genade,

 

Maar kom ons in zwakheit te stade.

Op dat wy van uwe bescherming gesteven
Niet wanklen, als riet, in dit leven.
Maar op uwen voorgang, in lijden geduldig
Steeds toonen, wat wy u zijn schuldig.

Sterft gy aan het kruishout, om ons te behouwen,
ô Jesus! ons eenig vertrouwen.
Ach! dat dan het bloed uwer heilige wonden
Ook uitwis de schuld onzer zonden!