Zedezangen en stigtelyke liederen

Lentekroon.
LXXXVI. Gezang.

Wijze, Denk dan Silvia, denk dat de tijt.
Of Gy ziet vrolijke harten in pijn.

Lente! heuchlijkste tijd van het jaar!
Hoe praalt uw wezen zoo wonderbaar

In uitgelezene planten, en bloemen,

Hoe vrolijk lagt en speelt al 't jeugdig groen!

'T schoonste dat hier op der aard is te roemen.

Bestaat ô Lente in uw gelieft saizoen.

Stoft vry Vorsten op al uw sieraad
Ydele pragt, en verhéven staat,

Hoe rijk uw hoofden bekranst, en bepeerelt

Het lighaam blinken zien van edel gout,

Al het sieraad der verganklijke weerelt

Is min als 't geen men in 't gebloemt aanschout.

[p. 129]

3

 

Ja zoo rijk is uw hooft gelauriert

 

Vrolijke Lente om het schoon dat u siert.

 

Geen Vorst hoe hoog op zyn troon, of verheven,

 

Geen Salomon in al zyn heerlijkheyt

 

Kan zoo veel luister of schoon van zig geven

 

Als gy, ô Lente! op veld, en beemden spreyt.