Zedezangen en stigtelyke liederen

XXVI. Lofzang.

Wijze, ô Heilig zalig Betlehem!
of Laat Febus in het morgenrood.

Gelijk de duistre nevel zwigt

In 't zwart gespan der donkre wolken:

Als 't alverquikkend zonneligt

Zig weer vertoont aan de aardse volken.

Zoo schuift ge, met ons leed begaan,

[p. 38]

 

Den druk, ô Heer! uit onze zinnen:

 

Wanneer wy twijsten te bestaan

 

En roert ons ingewand van binnen.

Wy heffen des 't gezigt om hoog,

ô Vader der barmhartigheden!

Om met een vrolijk hart en oog

Uw gunst te loven hier beneden.

Wat zijn, wat blijven wy verschult

Aan uw genaden zonder enden?

Daar gy, uit heilig ongedult,

Ons telkens rukt uit alle ellenden?

ô Heer uw wonderwerk is groot.

Wie zig beschermt in uwe muren,

Braveert alle onheyl, hel, en doot,

En ziet uw glori eewig duren.