Sonnetten. Reden vande waerdicheit der poesie

[p. 23]

[Jn d' ouwde' eenvouwde tijdt voor duisend jaer verleden]aant.aant.

Jn d' ouwde' eenvouwde tijdt voor duisend jaer verleden,

'T standttijdeloos geslacht, dat vander Aerden leeft,

Met loffelijcken naem van Goôn, vergolden heeft

De geene die haer nut, of vreuchd, of vriendschap deden.

Oock, die ontfangen macht bescheiden gaet besteden

Aen onderdaenich volck, en d' harten t'samen weeft,

Soo dat het min in noot, en min in voorspoedt sneeft,

Verdient den hooghen naem van Aerdschen God met reden.

Voochdesse van mijn Siel vw priis is hartenvanc;

Ghij mijn bevangen hart bestiert met Goetheits dwank,

Gedoocht dat jck V mach voor mijn Godinne vieren.

Vw Goedtheit en vernuft van niemandt wort beschaemt,

Dies ghij, met reden sijt aerdsche Godin genaemt,

Dewijl de Godtheit hangt aen Goedt sijn en bestieren.

christina van erp.

bij verstelling van letteren.

hartenvanc priis.

riic van harten. s p schieten over.

riip van harten. s c schieten over.

priis van harten. c schiet over.