Logo DBNL
Gedichten. Deel 2 (1900)

Gedichten. Deel 2

(1900)–P.C. Hooft–rechtenstatus Auteursrecht onbekend

Vorige Volgende

Eerste bedrijf.+

medea.
 
O Huwlijksgoôn; en ghij Lucjna schutsgodinne1)
 
Van 't brujoftbed; en ghij djie Tiphys eersten temmer2)
 
Der baeren, hebt geleert de nieuwe steven toomen;
 
En ghij o strenge vorst der grondeloose meeren;4)
5
Ghij Titan ook, die brengt den klaeren dagh ter werelt;5)
 
En ghij die laet uw glimp gaen over 't swijghend offer,6)
 
En weezen van den raedt der fluistertoverijen,
 
Driedaenigh' Hecate; en gooden daer m' Iäson8)
 
Zijn lichte trouw bij swoer; En ghij die uw' Medea9)
10
Met meerder reden heeft t'aenbidden, woeste bajert
 
Van nacht die eeuwigh dujrt, ghij averechtschen hemels11)
 
Godlooze schimmen, ghij tieran der droeve rijken,12)
 
En koningin die zijt geschaekt op beter trouwe,13)
 
U, alle, aenroepen mijn' rampzaelighe gebeden.
15
Staet bij staet bij o ghij godessen die behartight15)
 
Der schellemstukken wraek, die 't slordigh hajr der slangen16)
 
Hangt slingrend' om 't hooft, die met bebloede klaeuwen
 
Gevat hebt, en bekladt de rookerighe toortsen:
 
Komt voor den dagh in schijn, gelijk ghij hieldt de kaersse,19)
20
Op mijne brujloftfeest met een heylloose staessy;
 
Schikt dat de nieuwe brujdt daer Jason aen verlooft is,
 
Schikt dat zijn schoonvaêr, schikt dat al 't geslacht de moort slae.22)
 
'K heb ijsselijker vloek voor hem; dat hij zijn leeven
 
In onbekende steên, in armoe doolend sleepe,
25
En balling 's lands, bedeest, benijdt, en onversekert25)
 
Van blijfplaats; wanhoop leer' hem mij te wijve wenschen;
 
Zoo ras hij intree doet om yewers t'hujs te leggen
 
Hij zie daer zijn verdriet, en om een ander suchte.28)
 
En 't geen het allersnoodst is dat jck weet te vloeken,
30
Dat zijne kinderen naer hunnen vaeder aerten,
 
En volghen naerstelijk de voetstap hunner moeder.
 
Raedt weet jck, jck weet raedt om ijsselijke wraeke.
 
Ick heb gebaert. Wat spil jck klaght en ydle woorden?
 
Zal ick mijn vyandt niet aenvlieghen? 'k Sal de toortsen34)
35
Den draeghren wt der handt gaen slaen, den hemel 't schijnsel.35)
 
De son, de zon wt wien mijn afkoomst heeft haer' oorsprong,36)
 
Aenschouwt hij dus een stuk, en laet zich noch aenschouwen?
 
En vaert met zijn karros door 't oude spoor vol klaerheits?38)
 
En rukt hij niet te rug, en wentelt achter over
40
Nae 't oosten toe den dagh? laet mij begaen, me grootvaêr,
 
Laet mij uw nicht de lucht doormennen met dien waghen,41)
 
Stae mij den teugel toe; veroorloft mij den handel
 
Van 't brandend snoer, tot stujr der vierbaerende jukken:43)
 
Corinthen, 't welk belet des dobblen strandts vereenen,
45
Zal branden, en de zeen op 't lijf elkander schennen.45)
 
Het schoone spel dat zal volmaekt zijn, mits jck draeghe46)
 
De plechtigh' huwlijxtoorts en licht de brujd te bedde,
 
En, als 't gebedt zal zijn ter offerhandt gelezen,
 
Het offer slaghten magh aen de gewijd' altaeren.
 
 
50
Door eighen ingewandt, baent u, een wegh ter straffe,
 
Zoo 'r leven in u is, mijn moedt en d'oude strengheit
 
Niet t'eenemael versuft, wegh met het wijflijk vreezen,
 
En harnast uwen geest, met d'ongenaedigheden53)
 
Van Caucasus; dien bergh past van uw hart te maken,54)
55
Daer alle menschlijkheit verboôn is en verbannen.55)
 
De zelve grouwelen die 't koninkrijk van Pontus,56)
 
De zelve die de stroom van Phasis zagh bedrijven,57)
 
Die zal de lanthals van Corinthen ook aenschouwen.58)
 
Verwoed' en ongehoord' en schrikkelijke stukken
60
En quaeden die zoo wel den hemel staen te vreesen60)
 
Als zij der aerde doen, die brouwt mijn geest van binnen.
 
Quetsujren, moordt, een lijk gehakt aen hondert stukken
 
En alles weeghs verstrojt. In maeghdelijken staete63)
 
Had jck zulk kinderspel. De spijt bet op moet geeven,64)
65
En woeden, mij misstaen zoo gringe schelmerijen65)
 
Nu jk gekindert heb. Alarm, alarm, me gramschap.
 
Prest all' uw raeserij, en rust u toe op schennis.67)
 
Uw huwlijkscheiding zij op aller volken tongen,
 
Gelijk 't verzaemen deed. Hoe zult gh' uw' man verlaeten?
70
Gelijk gh' hem zijt gevolght. Hak af het traeghe marren.
 
Het hujs waer aen jck werd, door oeveldaedt, verbonden,
 
Past mij door oeveldaedt, ook weder af te snijden.
rey.
 
Goôn die de hemelen, goôn die de golleven
 
Met uwe moghenheit, houdt in bestieringe,
75
Zeghent het huwelijxbedde der koningen;
 
Gunstighe burgheren, zeghent het plechtelijk.76)
 
Laet een' withajrighen stier in den eersten voorts77)
 
Met een' verheeven hals koomen ten offere,
 
Voor hun, die dondren rijkstaeven voerende.79)
80
'T sneeuwitte wijf 'er van, nojt onder juk geweest
 
Val tot Lucinaes eer. Zij die den wrevelen81)
 
Mars zijne bloedighe handen bedwingen kan,
 
Die met de vreede bindt strijtbaere volleken,83)
 
Ende den overigh vloeyenden hooren houdt,84)
85
Heb, als zachtmoedigher, teederer offerandt.85)
 
Ghij ook die 't wettighe licht van de bruilofttoorts86)
 
Voert inde rechterhandt, salighlijk spookende,87)
 
Doônde de duisternis, gange maek herwaert
 
Met een beschonken hooft, swierende losselijk,89)
90
En om uw ooren bindt snoeren van verrewe
 
Sweemend' het roosenroodt. Ghij ook o starre die91)
 
Voor bey de tijden loopt, die nemmer tijdelijk92)
 
Keert nae de minnaers zin, alle de moeders zijn
 
Alle de snaeren u vierighlijk biddende,94)
95
Dat ghij uw' blinkende straelen te sprejen spoejt.
 
 
 
De maeghd met haer bevallijkheit96)
 
Beschaemt d'Atheensche snaeren heel,97)
 
En 't vrouwvolk, die zich oeffenen
 
Gelijk de jongelingen doen
100
Op Taygetus heuvelen,100)
 
Ter stede, die geen mujren heeft;101)
 
En haer die in t Aönisch nat102)
 
Oft heilghen Alpheus baeden gaen.103)
 
Bij AEsons zoon den braeven heldt,104)
105
Zoo hij met schoonheit monstren wil,
 
En magh de zoon niet haelen, dien106)
 
De boose blixem heeft gebaert,
 
Die tijgers in gareelen slaet;108)
 
Hij ook niet, die den drievoet roert109)
110
Een broeder van de strenge maeghd:
 
Hem Pollux worstelkonstenaer
 
Met zijnen Castor wijken moet.
 
Alsoo bid ick, o hemelliên,
 
Als onse brujdt getrouwt zal zijn,
115
Datz' alle vrouwen, dat haer man115)
 
Ver alle mannen overtref.
 
 
 
Deez', in de maegdenrey, alsze t'aenschouwen staet
 
Munt, onder all den hoop, haer eenigh aenschijn ujt.118)
 
Zoo loopt der starren glimp voor vande zonneschijn;
120
En dujken onder de dichte Pleïaden,120)
 
Als, nae gewoonte, de maen haere hoorenen121)
 
Met het geleende licht, krommende t'saemenbindt.
 
Purpere verrewen over de sneeuw gestort,
 
Hebben die aerdigheit. Zoo vindt de dauwighe124)124)
125
Harder de blinkende klaerheit des daegheraeds.
 
Ghij die ontkoomen zijt 't schrikkelijk houwelijck
 
Van de besweerstere, die uwe rechterhandt127)
 
Nojt in haer' bosem sloeght, anders als trillende,
 
En tegen wil en dank, slaet nu de maeghet aen129)
130
Inlandsch van ouderen; nojt voor dit huwelijk
 
Trouwde ghij met uw' sin. Dit's ook haer' vrunden raedt.131)
 
Nu, jongelingen, boert; vrij staet de schamperheidt.132)
 
Schiet met uw dichten nu herrewaert derrewaert.133)
 
Zelden vergunt de wet schertzen met overheer.134)
 
 
135
Blanke weleedele zoon van den Thyrsvoerdere Bachus,135)
 
Tijd is het overlang t'ontsteeke' de spleetighe toortse.136)
 
Doetme de plechtighe vlam met doddighe vingere' drillen.137)
 
Met zijne feestschimp koom de klappighe Fescenniner.138)
 
Valt aen 't jokken geselle'. Zij houd' met swijghen brujloft139)
140
Ende bij donkre, te slujk die met een' vreemde 'er doorgaet.140)

Vorige Volgende