Gedichten. Deel 1
(1899)–P.C. Hooft– Auteursrecht onbekendZeededichten.De noodighing van nachts bekoorlijkheden,Ga naar voetnoot+
Dat, halvertijdt, twee liên een dexel warm',Ga naar voetnoot2)
Bekrujpenis van lieffelijke leden,
Waerinne zinkt het binnenst van den arm,
5[regelnummer]
Slaepmaetschappij bet bindt als dujsent eeden.Ga naar voetnoot5)
Doet alle vlijt om vrienden te bejaeghen,
Alleen niet die van afkoomst u bestaen.
Want zinnen die te zaemen overdraeghen,Ga naar voetnoot8)
Voor hun geslacht elkandren neemen aen.
10[regelnummer]
D' eenzeedighe zijn naeder bloedt als maeghen.
Doodschuldigh volk geteelt tot druk en traenen,Ga naar voetnoot11)
Ziet wat gewelt van onverwacht' ellendt
Gedujrigh stort ujt noodlóts ope kraenen.
'T welk ramp op ramp, uw' broosheit oversendt.Ga naar voetnoot14)
15[regelnummer]
Uw leeven swiert op slibberighe baenen.
| |
[pagina 247]
| |
Den edlen valt zijn armoe swaer om draeghen.
D' ujtwendigh' eer vereischt te zijn bewaert.
Nochtans als 't hoort van voorsaets deughd gewaeghen,
Ontwaekt een hart ter deughd: oft 't is veraerdt.
20[regelnummer]
Dan stopt het zijn' behoeft door snoode laeghen.
De wraek ('t en zij gepleeght tot misdaeds weering)
Is wreetheit, zond die alle zonden trotst.Ga naar voetnoot22)
Die 't leedt houdt in zijn krop, en, met vermeering,Ga naar voetnoot23)
Dujdt alle werk op 't wrevelst, woordt op 't schotst,Ga naar voetnoot24)
25[regelnummer]
Maekt bitter 't soet der menschelijk' hanteering.Ga naar voetnoot25)
De droomen, spook, en wichlerijs berichten,
Voorsegging, slot van menschelijke reên,Ga naar voetnoot27)
Zijn welgrondt, zoo m' 'er waerheit op wil stichten.
Elk' aerdsche lamp heeft donkren tóp. Alleen
30[regelnummer]
Zijn zonder róók des heilghen hemels lichten.
Wanneer, daer twee geraeken te verschillen,
Elk, aen zijn wit, 't staerooghend zielgezichtGa naar voetnoot32)
Gespijkert heeft, met heftigheit van willen,
In voeghe dat hij schijnt onteert, die swicht;
35[regelnummer]
Wort ramp gelaên, meer dan men op kan tillen.
Rijkdoom met weeld en maklijkheên verlaeden
Een rofster is die 's menschen hart tot minGa naar voetnoot37)
Des levens lokt. De vrees van 't lijf te schaeden
Drijft spot met lóf. Geen forsser vijandin,Ga naar voetnoot39)
40[regelnummer]
Als bloodigheit, van heerelijke daeden.
|
|