Gedichten. Deel 1

In 't huis des ambassadeurs van Sweeden in Den Haeghe voor de schouwe staen dese dichten.

Pauperies pacem dat, opes pax, copia luxum

Luxus dat bellum bellaque pauperiem.

Fons amor est odij, vitae mors, turba quietis,

Stant qui deciderant, quique stetere cadunt.

[p. 156]

 

Et capti capiunt, et qui domuere domantur.

 

Fit victo supplex qui modo victor erat.

 

Sic plebi indomitae, sic stant sua fata Tyrannis,

 

Sic Deus alternas versat in orbe vices.

 

 

 

Die jck dus overset.

 

 

 

Gebrek geeft pais, ujt vreê komt rijkdoom, overvloedt

 

Maekt weelde, weelde krijgh. Het oorlogh armoê broedt.

 

Haet sprujt wt liefd, wt doodt het leven, rust wt woelen,

 

Hooghsitters raecken van, laeghleggers op de stoelen.

5

Die was gevangen vangt. Die dwong gedwongen wordt.

 

Voor den verwonnen de verwinner neder stort.

 

'T volck noch de dwingelandt woên over haer bestecken.⁷⁾

 

De beurten wisselt God dus, en verhangt de hecken.

 

 

 

Daer ick bij voegh tot slot

 

 

 

Wel hem, die 't luck mist, en daer 't ongluck af mee koopt,⁹⁾

10

En midden deur vast droogh tusschen de droppen loopt.

 

i Junij a. 1619.

7) woên over haer bestecken, kunnen in hun woeden niet de hun door God gestelde grenzen overschrijden.

9) af - koopt, afwendt, voorkomt.