Gedichten. Deel 1

Sonnet.

Mijn Sorch, wanneer jck peins dat u soo seer behaeghe⁺

Mijn overgeven dienst, en waerder bij u zij²⁾

Dan al des werelds Sorch, Faem, Rijckdoom, Heerschappij:

Hoe onwaerd wort mij dan het lichaem dat jck draeghe?⁴⁾
Mij dunckt dat arbeit, pijn, noch geenderhande plaeghe

Soo schricklijck aengesicht te toonen heeft aen mij,

Dat jck, waert ghij belaên, om u te maecken vrij,⁷⁾

+ Mijn Sorch. Volgens hs. A.

2) overgeven, slaafsche

4) onwaerd, veracht.

7) waert ghy belaên, indien gij door zorg of droefheid gedrukt werdt.

[p. 106]

 

Door levens soete lust of eigenliefd, ontsaeghe.⁸⁾

 

Ach roert haer effen aen: Ach crenctse niet mijn goedt.⁹⁾

10

Mijn siel is wtgespreit door al haer vleesch en bloedt

 

Het minste dat haer deert doorsnijt mij ongenaedich.

 

Mijn tedre Troost, naer u genoecht is mij te moe,¹²⁾

 

Uw lieve vriendschap swaejt mijn hart, jck weet niet hoe,¹³⁾

 

Uw treurich ooghe scheurt mij 't ingewant moorddadich.

 

 

 

24 April. Saterd.

 

Amsterd. 1610.

 

Mithra Granida.

8) ontsaeghe, zou terugschrikken uit zucht tot levensgenot of liefde tot mij zelven.

9) mijn goedt, mijn schat.

12) naer u genoecht is mij te moe, ik ben blij of droevig te moede, naarmate gij al of niet tevreden zijt.

13) swaejt, brengt in vervoering.