Gedichten. Deel 1

[Elck prijs sijn lief waer hijse gis]

[Wijze:] De mey die ons de groente geeft.

Elck prijs sijn lief waer hijse gis,⁺¹⁾

Sijn luck ick niet benije,²⁾

Die ick bemin geboren is

Tot s'werelts heerschappije.

Mijn geest van een gemeen verstant⁵⁾

Hem niet en laet becooren,⁶⁾

De gene die mijn harte brant

T'is een princes gebooren,

+ Elck prijs sijn lief. Volgens hs. A. de groente, het groen.

1) gis, zich voorstelt.

2) luck, geluk.

5) gemeen, gewoon.

6) hem, zich; zoo ook in reg. 10.

[p. 4]

 

Haer eedel en haer hooch gemoet,

10

Vertoont hem in haer wesen

 

Tgeen haer ontsichlijck minnen doet,¹¹⁾

 

Dat doet haer lieflijck vresen.

 

 

 

In heusheit isse nemmermeer

 

Van ymant t' overwinnen

15

Geen dinck en achtse boven eer,

 

Tsijn princelijcke sinnen.

 

 

 

Haer goddelijck verstant dat blinckt,

 

Wanneer haer reden vloeyen,

 

Haer hooge keel wanneer se singt,

20

Leyt menige siel in boeyen.

 

 

 

Van verw den hemel soo gelijck

 

Mijn Joffrouws oogen lichten,

 

Dat daer den setel van sijn rijck

 

Cupid' in heeft gaen stichten.

 

 

25

O Juppiter vergeeft het mijn

 

Soo'ck weenich van u houwe,²⁶⁾

 

U blixems niet soo crachtich sijn

 

Als d'oogen van mijn vrouwe.

 

 

 

Haer aenschijn nevels dick verclaert,²⁹⁾

30

En t' quae weer doet verschoonen³⁰⁾

 

Dat alsse buiten spelen vaert,³¹⁾

 

De son hem schaemt te toonen.³²⁾

 

 

 

Son dreicht ons vrij met duisternis

 

Schuilt achter wolcken bloode,

35

Soolanck mijn Joffrouw met ons is,

 

Sijt ghij er niet van node.

 

 

 

Men sal daer om natuer geschent³⁷⁾

 

Van niemant hooren noemen,

 

Waer dat mijn vrouw haer oogen went

40

Daer groyen cruit en bloemen.

 

 

 

Daer leyt niet aen Apollo blont,⁴¹⁾

 

Al ghingt ghij van ons scheyen,

 

Als sy ons haer gesichte jont,⁴³⁾

 

Tis tschoonste van de Meye,

 

 

45

Maer sonder t' ooge dat mij quest,⁴⁵⁾

 

En schoonheit wtgelesen,

 

Al schijndij Phoebus al u best,

 

Tsal droeve winter wesen.⁴⁸⁾

11) ontsichlijck, met ontzag, vrees.

26) van u houwe, ontzag voor u heb.

29) verclaert, heldert op.

30) verschoonen, schoon worden.

31) spelen vaert, spelevaart, zich verlustigt.

32) hem, zich;

37) daer om, omdat de zon niet schijnt; geschent, geschonden.

41) leyt niet aen, is niets aan gelegen; Apollo blont, de zon.

43) jont, gunt.

45) quest, kwetst.

48) droeve, sombere, duistere.

[p. 5]

 

Dus heeft natuer haer liefste kint,

50

Gaen boven andren cieren,

 

De harten die haer schoonheit wint

 

Regeren haer manieren.⁵²

 

 

 

Indien een mensch verhopen dorst,⁵³⁾

 

De liefde' van een Godinne,

55

Misschien en branden noyt mijn borst

 

Van yemant anders minne.

 

 

 

J.A.B.

 

Dido.

52 manieren, zeden, deugden.

53) verhopen, hopen op.