Liederen en gedichten

[p. 46]

Dartelavondaant.

Wijs: Questa dolce Sirena, etc.

O mijn gewenste weelde,
hoe haalt mijn ziel haar aêm?
Geen schijn van uwen beelde
en vult mij nu de vaam.
Nu en kwellen noch hoosje, noch schoentje,
nu en keren mij keursje noch hemd.
O vermakelijk, smakelijk zoentje!
Nog, mijn lustje, een kusje dat klemt!

Ach poezelgladde spieren,
ik smacht van minnedorst.
Uw borstjes nieuwe vieren
opblazen in mijn borst.
'k Moet een weinigje nerewaarts duiken,
dat ik vatte dat tepeltje gaaf,
en bezien of 't niet is te suiken,
met een rokje, een slokje dat laav'.

O zuiverwitte kele,
wat stooft gij zacht mijn vel!
Hoe loopt dit haartje spelen
om 't aanschijn zilverhel,
maar mijn vingeren moeten wat dolen
in het schone bosschage van goud.
Ach, hoe boeien de gloeiende kolen...
't Zijn al vlammende stammen van 't woud.

En zou het niet verversen,
als ik mij onderwond
noch wat van deze kersen
te plukken op uw mond?

[p. 47]

 

Of mijn lippen te laten gaan lezen

30

rozen koel van uw blozende wang?

 

Of weer groeten de zoete moerbezen?

 

Of weer grappelen d' appelen wrang?

 

 

 

Dat ik hen geef een beetje,

 

of dat wat dorst versloeg...

35

'k Weet noch een ander steedje,

 

dit hellept niet genoeg.

 

Zou je, troostje, wel durven gedogen

 

't weien breed van mijn zinnetjes graag?

 

Ach zij nopen! Waar lopen uw ogen?

40

Laat ontbreken geen spreken mijn vraag.

 

 

 

Gij fluistert in mijn oortje,

 

en knabbelt aan de lel.

 

Al vat ik niet een woordje,

 

ik vat de mening wel.

45

Ach, ach, ach! O, dat vinnige vlijmen

 

van uw brandende kijkertjes spits!

 

'k Zal u mede ter stede doen zwijmen,

 

met een levende, strevende flits.