De briefwisseling van P.C. Hooft. Deel 2
(1977)–P.C. Hooft–
Auteursrechtelijk beschermdTweede deel
|
Regelnummers proza verbergen
| |
[pagina 771]
| |
776 Aen den Heere Caspar Barlaeus1 Mijn' heere,
2 Uwer E geest en 's hemels geest dunken mij speelnoots die zijd' aenGa naar eind2 3 zijd', eeven wijd, eeven hoogh treden, en in alles eene lijn trekken, 4 maekende een vroegh jaer van vejrsen en van vruchten. Hunne 5 handtgift belooft ons vol op van elx; ende willen zij zoo voor,Ga naar eind5 6 zonder hun woordt, in den hals, wij zijn geschaepen een' rijken 7 oest daer ujt te, haelen. Groote keur weet' ik echter tussen deGa naar eind7 8 schatten van den eenen en den andren; ende acht meer eenen voetGa naar eind8 9 van UE vejrsen, dan dujzendt ellen van de spargels die hier 10 nevens gaen; hoewel hun geslacht waent de kroon te spannen,Ga naar eind10 11 onder alle de lieflijkheden, die de vroolijke lente ujt haeren milden 12 schoot schudt. Zonder knaeghing van gewisse kan ik quaelijk vanGa naar eind12 13 U.E. verschillen in gevoelen; ende zoude mij (hadd' ik de kracht) 14 gejrne met blinde gehoorzaemheit uwen oordeele onderwerpen, 15 als die geen' heeter eerzucht heb, dan te moghen speuren, dat mijneGa naar eind15 16 zinnen in de vorm der uwe gegooten waeren. Eevenwel, datGa naar eind16 17 diergelijke waere, als U.E. mij gezonden heeft, in de kraemen voor 18 een half blank vejl zouw zijn; 't en kan in mij niet koomen: oft de 19 kraemers moeten veigh wezen, oft benauwt om geldt ter keel toe.Ga naar eind19 20 Dat U.E. mij te deftigh maelt, om 't oogh op zulke gedichten teGa naar eind20 21 slaen; wat zal ik 'er af zeggen? Meester Dirk Baerentszoon, des 22 vermaerden Titiaens leerling, die mijn' kintsheit heeft ujtgeschil- 23 dert, placht te praeten van driederleij zijn' penseelen, goude, 24 zilvere, koopere; ende hoe hij ijder berichtte nae zijn geldt. 25 Vraeght men ijemandt dier zujrmujlen, zoo staetigh als een' stoep,Ga naar eind25 Rarus ques sermo est, et magna libido tacendi,Ga naar eind26 27 die niet lachen zouw (zejd' 'er een) al waer 't dat men hem met 28 een' vujst voor zijn' bek smeet; hij zal vonnissen, dat de schilderGa naar eind28 29 dujmkrujdt gerooken, en mij een' goede streek met de goudeGa naar eind29 30 penseel gegeven heeft. Lichtlijk ook liet' ik mij 't zelfste voorstaen,Ga naar eind30 31 indien ik van dat volk waer. Dan zoo U.E. mij daer voor aanziet,Ga naar eind31 32 zij heeft mij, tot noch toe, wel onbekent versleeten. Met zulk eenenGa naar eind32 33 aerdt als de starrekijkers, en Uwer E. gildebroeders den goeder-Ga naar eind33 34 tieren Juppijn toeschrijven houd' ik het; ende mij aen de zeden vanGa naar eind34 35 Socrates, die, daer 't pas gaf, zoo lustigh een borst als de best vanGa naar eind35 36 zijn' makkers was. Die ons de spreuk naeliet, Benè vivere et laetari,Ga naar eind37 38 is ook geen grijnspens geweest. Maer moghen z'al deur voorGa naar eind38 | |
[pagina 772]
| |
39 menschen, die de lagh een' eighenschap der menschlijkheit ver-Ga naar eind39 40 zaeken? Wijders, belangende 't hanteeren met die staetlijke heerenGa naar eind40 41 Italiaenen en andre, 't welk ik schijne gemaekelt te hebben,Ga naar eind41 Latius regnas.Ga naar eind42 43 Zij werken in daghhujr om faem; ende moeten, wen 't al welGa naar eind43 [43a] geslooft is uwsgelijken, als hunne heerschappen, met den hoedt in 44 de handt, achteraen loopen, om betaeling. Een vorst niet, daeren-Ga naar eind44 45 boven, die 't recht, zoo verre als ghijlujden, ontwassen is, ende daer 46 ik geen' beter kans aen zaegh', om hem tót quijting zijner schuldt 47 te prangen, dan aen uwsgelijken, in deze stof, bij aldien ghij on- 48 willigh waert. Noch niet hoogh genoegh. Rijk wezen is geene,Ga naar eind48 49 rijk worden doorgaends kleene, vernoeght en met luttel te leven 50 de grootste konst, en de naeste trap aen de Godlijkheit die nietsGa naar eind50 51 altoos behoeft. Zaeligh U E. die dit van de wijsheit te bet heeft.Ga naar eind51 52 Mid<l>erwijle verbiedt zij niet zich van de tijdtlijke haeve teGa naar eind52 53 dienen; veel min zijn' beminde t'omhelzen. Ik heb Uwer E bevel 54 gevolght; Uwer E gelieve mijn' bede te voldoen, kussende met den 55 geest, zoo de mondt geen weêrwerk vindt: ende vastlijk te geloovenGa naar eind55 56 dat zulx den vrouweloozen betaemt, die geen vrouwenhaeter 57 heeten wil; immers zoo vast, dat uwe gunst wort aengebeden, 58 Mijn' heere, van 59 Uwer E 60 Onderdaensten toegedaensten 61 dienaer 62 P C Hóóft. 61 Van den Hujze te Mujden, 62 5en in Bloejmaent, 1636.
Scherts en complimenten bij de aanbieding van Hooft's Gedichten in antwoord op de ‘versiculi’ van Barlaeus (774). Lof van de vrijheid van stoffelijke knechtschap die de letteren, al brengen ze geen geld op, hun beoefenaars verlenen. |
|