De briefwisseling van P.C. Hooft. Deel 2
(1977)–P.C. Hooft–
Auteursrechtelijk beschermdTweede deel
|
Regelnummers proza verbergen
| |
[pagina 492]
| |
615 Aen den H. van Zujlekom, Huighens, Secretaris zijner Exe1 Mijn' Heere,
2 Onze Amsterdammers, als ijemant graetighlijk ijetwes te lijve slaet,Ga naar eind2 3 zeggen dat zij hongher krijghen van hem te zien eeten. Alzoo komtGa naar eind3 4 mij een' vlieghzucht aen, wen ik dien Engelschen overvliegher zooGa naar eind4 5 sneedigh door 't opperste der lucht, heen zie snujven. Maer alGa naar eind5 6 worden mijn' voeten licht: mijne schouders blijven veederloos: oftGa naar eind6 7 en kleppen, ten hoogsten, niet dan met eene wiek: ende quaedt ge-Ga naar eind7 8 noegh dat het oogh hem volghe. Dat de overzetsels altijdts eenen 9 rok ujttrekken, is kenlijk. Maer ik geloof, dat deeze dichten denGa naar eind9 10 ouden gejrne geven, om den nieuwen, waer in U.Ed. gestr. hen 11 gesteken heeft. Geen licht, in mijnen zin, oft het schaemt zich bijGa naar eind11 12 die schaduwen, zeker weledele Joffrouwen, ende niet veraert vanGa naar eind12 13 haer' afkoomst; maer tegens welker jeughlijke frisheit, viellicht deGa naar eind13 14 moeder zelf niet zoude darren monsteren. Als wij 'er ons moedeGa naar eind14 15 (zat, waer onmoghelijk) aen gekust hebben, zoo moet het Tesseltjes 16 beurt wezen, hoe wel mij 't schejden bitter zal vallen. Doch de 17 Straetkinderen (zoo 't u.Ed. gestr. gelieft hen te noemen) zullen 18 't verzoeten moghen. 'T verbejden der zelve verzacht alreeds deGa naar eind18 19 vreez voor 't verlies van deze, met hoopeGa naar eind19 che spenga nuov'amor vechio desio.Ga naar eind21 22 Met hujvering des harten, heb ik ujt den Heere StaekmansGa naar eind22 23 verstaen, hoe u. Ed. gestr. mijne misgeboorten ter hooghster 25 vierschaere heeft doen verschijnen. Quaelijk is 't 'er voor haerGa naar eind25 26 geschooren, en om den hals gewedt, zoo de Spartaensche strafheitGa naar eind26 27 in 't verdelghen der wanschepselen, daer plaets heeft. Al waeren zij 28 ook flux genoegh van lijf en leden, zoo en zijnze doch echter nietGa naar eind28 29 afgerecht op zijn hoofsch, ende schendigh afzichtigh om de ketterijeGa naar eind29 30 van liever wurghende woorden te gebrujken, dan Ondujtsche in 31 te rujmen. Oft ze nochtans (wie weet?) het geluk hadden, vanGa naar eind31 32 eenighe genaede voor de vorstlijke ooghen te vinden, ende dezelve 33 zich verwaerdighen moghten, om eenen swenk over 't vervolghGa naar eind33 34 te laeten gaen: 't is bij den Heere Wijts te bekomen, tot het 6e boek 35 ten ejnde. Ik had het zijner Ed. gestr. toegevejrdight, op haereGa naar eind35 36 heusse overbodigheit van 't krijsbedrijf te doorzien, en de mis- 37 slaeghen te straffen. Maer 't zal (naer ik vermeene) haer ter handt 38 gekomen zijn, juist ontrent den droeven slagh zijner Ed. gestr.Ga naar eind38 | |
[pagina 493]
| |
39 inden persoon haerder zaelighe gemaelinne, overgekoomen.Ga naar eind39 40 Zulx zijner Ed. gestr. mijns achtens de lust voor eerst ontbreekenGa naar eind40 41 zal, om zich daermeê te moeijen. Als UEd. gestr. de zijne komt teGa naar eind41 42 spreken, ik gebiede mij op 't nedrighst in haere gunste, met een 43 levendigh gevoelen van de weêrgaê des ramps mij bij proeve bekent. 44 Wijders hebbe nu gesloten het tiende boek met de doodt van denGa naar eind44 45 Landtvooght Requesens. D'afschriften voltoghen zijnde, zullen,Ga naar eind45 46 hoop ik, gelijk d'andre, eens de eere genieten, van hunne onge-Ga naar eind46 47 schiktheden te zien richten, door het tuchtmagtigh oordeel uwerGa naar eind47 48 Ed. gestr. Ende blijft met dien toeverlaet, in 't verlangen nae haere 49 herwaertskoomste, 50 uwer Ed. gestr. 51 Ootmoedighste dienaer 52 P C Hóóft. 50 Mijn' Heere, 51 Ujt Amsterdam, den 52 7en in Lentemaent. 1634.
Lof voor Donne en de vertalingen door Huygens. - Vrees voor het oordeel van de Prins over de Nederlandsche Historiën en het purisme. - Over Wijtz' hulp, en het overlijden van mevrouw Wijtz. |
|