De briefwisseling van P.C. Hooft. Deel 1

Eerste deel

Regelnummers proza verbergen

[p. 274]

98 Ed^en Erntfesten Hooghgeleerden welwijsen zeer voorsienighen Heere Mijnen Heere Hugho de groot.
eerste Raedt ende Pensionaeris der Stadt Rotterdam.

1 Mijn Heer,

2 Aen ding dat UE mishaeghde waend'ick noijt wetens genoeghen² 3 te konnen hebben, sulck als UE dichten mij doen nemen. Daerom³ 4 als UE deselve berispt, zoo bericht zij mijn oordeel van zijn⁴ 5 geringhejdt. Sulx dat ick dubbeld in UE gehouden blijf, voor⁵ 6 dat de dichten met lust mij 't hart; ende 't vonnis over 7 deselve met leer mijn harssenen vermaeckt heeft. Ende dus strack 8 aen UE verbonden zijnde hoe geraeck ick los? Niet-⁸ 9 temin 't is geen cleene troost daer d'een verknocht is aen den 10 anderen, datse bejde vast zijn. En de minst te wesen en is¹⁰ 11 't minst niet als men 't gaeren is. Der woorden incomparabili¹¹ 12 Poetae inden gevel des boex door UE handt gestelt was elck 13 alleen genoegh om mijns gelijck te doen verschieten. Evenwel¹³ 14 laet mij voorstaen, (hoe weenigh ick weet van Griex oft Latijn) 15 als mijn konst wilde ick naemse wel soo wt te¹⁵ 16 leggen en te verduitschen dat 'r niet veel te veel aen gesejdt 17 soude zijn ende UE gemoedt in dat getuighenise onbeswaert:¹⁷ 18 gelijck ick verstae dat het gebleven is, Baeto sal dan 't rijck¹⁸ 19 aenvaerden, Auspice te, op UE woord: oock, zoo veel als de¹⁹ 20 voeghlijckhejdt zal willen lijden, op wijse, ende wetten naer²⁰ 21 voorschrift verleent bij UE; wien voor de eere mij oock in 22 desen betoont geen cleene danck toe en komt. Sulx mijn ge- 23 moedt verleghen is om met wercken schuldtkenning te doen van²³ 24 soo treffelijcken ontfang. Ende in dien staet sal 't UE²⁴ 25 altijds vinden, wen haer gelieven sal te versoecken oft 'er²⁵ 26 ijets in zij deughende t'haeren dienst. 'T welck och oft God²⁶ 27 gaeve! die Mijn Heere, UE met al wat haer lief is in 28 gelucksalighejt bewaere; ende in haer goede gunste

29 Vanden Hujse te Mujden

30 den xix^en Oct. 1616.

30 UE

31 Ganschdienstwillighen dienaer

32 P C Hóóft.

2 ding: iets; wetends: welbewust.

3 sulck: zodanig (genoeghen).

4 bericht ... van: wijst terecht vanwege; zijn, nl. van mijn oordeel.

5 gehouden: verplicht; voor dat ... hart (vermaeckt hebben): voor het feit, dat de gedichten mijn gemoed verkwikt hebben.

8 Niettemin ... zijn: Toch is 't geen geringe troost dat als de een zich sterk verbonden voelt met de ander, ze beiden verbonden zijn.

10 en is 't minst niet: is nog zo gek niet.

11 Der woorden: gen. afh. van ‘elck’; incomparabili Poetae: aan de onvergelijkelijke dichter.

13 mijns gelijck: mensen als ik; verschieten: schrikken (Mnl. Wdb. verschieten 2359 2) of verbleken (ald. 3).

15 als ... wilde: als ik mijn kunde ervoor inzette; ick naemse wel: ik zou wel op mij nemen, ze.

17 in: door.

18 verstae: begrijp.

19 auspice te: op het gezag van uw woord; zoo veel ... lijden: zoveel als de schoonheid (van het treurspel als geheel) zal kunnen verdragen.

20 op wijse, ende wetten: op de wijze en volgens de wetten; vgl. 97.

23 met ... ontfang: met daden te tonen hoeveel het (gemoed) aan De Groot verschuldigd is voor zoiets voortreffelijks als het gekregen heeft.

24 't: het gemoed (obj.).

25 versoecken: onderzoeken.

26 't welck ... gaeve: och, of God dit wilde geven.

[p. 275]

Hooft dankt De Groot voor de toezending van zijn Poëmata, voorzien van de opdracht ‘incomparabili Poetae’; hij overtreft De Groot's overdreven zelfkritiek met de opmerking, dat hij De Groot's verzen mooi vindt en dus niet alleen het genot van die schoonheid deelachtig is geworden maar bovendien De Groot's onderwijs ter verbetering van zijn smaak. Hij sluit het sonnet ‘Weldighe ziel’ (LSt. I 151) in en dankt De Groot voor de raadgeving betreffende de afloop van zijn Baeto.

Minuut. UBA II C II.709. Afschr. KA CLXXIa^b 7.