Emblemata amatoria

Afbeeldinghen van minne. Emblemes d'Amovr

Sang.

Wyse: Esprits qui souspirez, &c.

WEet yemandt beter saus als hongher tot de spysen,
Of bedde dat soo sacht als vaecke slapen doet,
Weet yemandt beter smaeck, in dranck, als dorst te wysen
Of kooptmen dees om gelt, soo acht ick rijck zijn soet.

Indien de Winter meer zijn handen vreest te senghen

Aen't Armelynen voer, als aen een Wollefs vel;
Of kan een ruym paleys veel meer ghemacks in brenghen;
Als maetlijck huysbegrijp, soo wenscht' ick Rijckdoom wel.

Indien de Rijcken met beminde bedtghenoten

Veel beter zijn voorsien dan de ghemeene lie;
Of soo de Rijckdoom ware liefde kan vergrooten;
Soo dunckt my, dat ick in de Rijckdoom voordeel sie.

Maer soo Saletten met ghetapisseerde wanten,

Teghen de couw en't nat niet meer doen als een hut;
En't hangsel gheborduert om gulden Ledicanten;
Gheen commerlijcke sorgh noch heete koortsen schut.

[p. 104]

 

Maer soo den hongher en de dorst zijn licht versadich;

 

Verbetert gheene Wijn zijn smaeck in't gouden vat;

 

Soo uyt het midden der bancketten overdadich,

 

Niemant met goe bekoomst, en smaeck, meer eet als sat.

 

 

 

Maer soo de kleeren die van't goudt en silver craecken,

 

Met glinsterich ghesteent en peerlen dicht besaeyt,

 

Zijn gheen bequaemer dracht, als zijd' oft wollen laecken,

 

Dat met seer luttel, oft gheen steecksel is benaeyt.

 

 

 

En soo een bedtghenoot schoon jonck ghelijck van sinnen,

 

Onder ghemeene lien, die veel zijn in't ghetal,

 

Veel eer, als onder weynich rijcken, is te vinnen;

 

Soo vraech ick waerom datmen rijckdoom wenschen sal.

 

 

 

Seyt yemandt dat een mensch is tot het schoon gheneghen,

 

Het ooch door't schoon verheucht door't leelijck wordt ghequelt.

 

'Tis clare waerheyt dat ick hebber gantsch niet teghen,

 

Het schoon ghesicht vermaeckt maer sien en kost geen gelt.

 

 

 

Aenschouwt d'eerwaerde Son, en het bescheyden wercken,

 

Des gheestighe natuyrs, dit's schoonheyt in haer kracht.

 

De kunst is bootsery. Seght ghy, door 't stadich mercken

 

Wortmen dit ras ghewoon? soo doetmen oock de pracht.

 

 

 

Of bidt ghy't Avontuer dat het u wil verlienen

[p. 105]

 

Rijckdoom, om landt en lie te kryghen in voochdy?

 

Alsmen die recht ghebruyckt, soo moetmen't ampt bedienen.

 

En sorgh voor ander lie dunckt u dat heerschappy?

 

 

 

Of waendy dat de eer alleen is by de Rijcken?

 

Bestont de eer in schat daer zy niet in bestaet,

 

Soo sou Fabricius voor Crassus moeten wijcken,

 

In Eer, daer hy hem nu ver in te boven gaet.

 

 

 

Bestont de Eer in schat, wat roemen cond hy draghen?

 

De gheen die seyde dat zijn meeste hovaerdy,

 

Was dat hy had gheslooft met moeyten al zijn daghen,

 

En (danck rechtvaerdicheyt) noyt quam hem rijckdoom by.

 

 

 

Eer is het lof des Deuchts. maer hier is niet te setten

 

De wanckelbare roep des vollicx licht als wint,

 

Teghen het braef ghekrijs, en 't stadich lof trompetten,

 

Van uw vernoeght ghemoet, daer Deucht haer Eere vint.

 

 

 

Is Rijckdooms overvloet en staet niet waert te wenschen,

 

En is de ware Eer 't vernoeghen van't ghemoedt:

 

Soo zijn de wenschelijckste dinghen voor de menschen

 

Eerlijck ghemoet, en luttel sorgh, en matich goedt.

 

 

 

In plaetse dan van een van Godes beste gaven

 

Soud ick verkryghen niet dan ydelheyt en rouw,

[p. 106]

 

Indien dat ick verliet om overvloet van haven,

 

Om staet, of 'swerelts eer, een waert verkooren Vrou.