Emblemata amatoria
(1611)–P.C. Hooft, R.J. de Nerée, C.G. Plemp– AuteursrechtvrijAfbeeldinghen van minne. Emblemes d'Amovr
[pagina 93]
| |
Wyse: VVT liefden siet ,, lijd ick verdriet, &c.SChoon Nymphelijn // ach mindje mijn // wat soud ick al versieren,
Om nae mijn wens // dees ledetjens // soo wel ghemaeckt, te cieren?
Met blinckend gout // of perlen sout // ghy voelen ras belasten
Vw halfgen soet // dat crael als bloet // daerom niet beter pasten.
Ick soud u cleen // met keursgens reen // van lichte verwen blijtjens.
Die souden staen // gheschildert aen // u breedachtighe zijdtjens.
Vw voetjens mit // haer schoentjens wit // daer by gheval, in't bocken,
Het incarnaet // soo wel by staet // van hoosgens net ghetrocken.
Vw armkens mee // soo wit als snee // soud ick corael om schicken.
Dees vlechgens blondt // op nieuwe vondt // soud ick u leeren stricken,
Met snoertgens veel // nu groen en geel // by lodderlijcke beurtgens;
Voor wat jent haer // of cruyvendt daer // en duysendt soete leurtgens.
'Tperruyckgen sou // ick trecken nou // wat laechjens, dan wat hoochjens,
En als het claer // ghefutselt waer // my spieglen in u oochjens.
Dan werpen licht // nu mijn ghesicht // op't eene, nu op't ander:
Dan nemen raem // hoe't altesaem // sou voeghen by elckander.
Indien dat ghy // uw oochjens bly // en lieffelijcke zeeden,
| |
[pagina 94]
| |
Soo vreuchderijck // soo vriendelijck // soo vol bevallijckheden,
En u aenschijn // vernoecht, tot mijn // dan, met een lacchen wenden:
Soo soud ick, hiel // in u mijn siel // gaen, metter woone, senden.
En als ick wat // beloncket had // den brand van alle knechgens,
Vw zedetjens // uw ledetjens // uw fray ghetoyde vlechgens;
Soo soud ick streng // met armen eng // uw jente lijfjen pranghen,
Tot ick, daer uyt // creech, buyt om buyt // u sieltjen weer ghevanghen.
De verwe van // mijn lippen, an // uw wangsjens, soud' ick plecken,
Door soentgens sacht // en met haer cracht // u siel te mondt uyt trecken.
Ick wed, ick weet // ghy dan beleedt // dat niemant van u susjens,
Daer ghy, soo't schijnt // nu smaeck in vijndt // gaf oyt soo soete kusjens.
|
|