Oude Vlaemsche liederen

Ic moet de minnen draghen.

Twe vensterkens so hel en claer
in ghener molen blinken;
twe brunen oochskens sie ic daer,
tis of si wilden winken.

Maer si en winken mi niet toe,
si winken enen anderen;
ic moet met minen eselken
stil miner straten wanderen.

[p. 23]

 

Waer ic mijn lieven eselken,

 

ic sou mi so niet plaghen:

 

hi draecht den sac ten aenberch (heuvel) op,

 

ic moet de minnen draghen.

 

 

 

En wie dat liet ghesonghen heest,

 

was noit ghequelt van ghelde;

 

hi drinct veel liever rijnschen wijn

 

dan 't water uter Schelde.