Oude Vlaemsche liederen(1852)–A.H. Hoffmann von Fallersleben– Auteursrechtvrij Vorige Volgende [pagina 22] [p. 22] Al lust moet mi vergaen Ic wandelde over der heiden, wel over der heiden so dic (dikwils). elc voghelken sanc van minnen, van minnen sanc ooc ic. Hoe is so groen die heide, de heide van Eecloo so groen! hoe lustich singhen de voghels, het hert si mi breken doen. Mijn hert dat in vrouden bloeide, het moet nu in truren staen: mijn liefken heeft mi verlaten, al lust moet mi vergaen. Vorige Volgende