Horae Belgicae

CXXIV.
¶ Een nyeu liedeken.

O Quade fortuyn wat doet ghi mi
Wat hout ghi mi dat herte beuanghen
Nacht ende dach so lijde ic pijn
Naer anders te wesen staet mijn verlangen.
Al moet ick nv in drucke zijn
Jc hope aen god den tijt sal keeren
Swijcht ende denct in elck termijn
Dit liedeken mach ick nv wel leeren
Die trou des werelts is al ghedaen
Welc ick beclaghe tot allen stonden
Niemant en ghelooft this mijn vermaen.
So en wordi namaels niet verwonden
Draghet int herte laet claghen staen
Ende weest te vreden in v lijden
Swijcht ende denct daer mede ghedaen
So sult ghi namaels noch verblijden
Veel te betrouwen en is niet goet
Want menich isser door bedroghen
Het doet verdwinen herte ende bloet
Ende menige heeftet neder ghetoghen
Twist ende discoort al sonder spoet
Daer om verdraecht, ick segt den desen
Swijcht ende denct wel wat ghi doet
Van drucke sult ghi noch ghenesen
Ghi ionghe herten in swerelts pleyn
Spieghelt v aen mi ick bids v wt minnen.
Schout alle druck ende groot gheweyn
Ende wilt dat eynde altijt versinnen
Verlaet quade tonghen tsi groot oft cleyn
Want menich werter door bedroghen

[p. 189]

 

Swijcht ende denct van herten reyn

 

So en wordy namaels niet beloghen

5.

So wie dit liedeken eerstwerf sanck

 

God gheue hem gracie tot allen stonden.

 

Sijn herte leyt hem in groot bedwanck

 

Mer tsal eens keeren na mijn vermonden

 

Den tijt sal comen al vallet hem lanck

 

Te Loeuen int stadt is hi gheboren

 

Swijcht ende denct neemt dit in danck

 

Op hope te leuen heeft hi vercoren