Horae Belgicae

[p. 184]

¶ Nr. 93.

Dit is die wise:
O Jesus dulcis memoria.

O Jesus, soete aendachticheit,
warachtighe vroude ende salicheit,
mer boven alle ghenoechelicheit
is soet dijn teghenwoordicheit.

Ten wert ghesonghen nie soeter sanc
noch blider en wert nie herte becant,
noch weerder vrucht en quam nie voort
dan des sone godes gheboort.

O Jesus, der sondaren toeverlaet,
die hi so vaderlic ontfaet,
hoe wel is hem die daer nae staet,
dat hi hem soeke sonder aflaet!

Gheen tonghe en cans ghespreken niet,
gheen penne en cans gheschriven niet,
mer dies ghesmaket hoe wel weet hijt,
wat Jesus Cristus te minnen si.

Jesus te minnen is ewich goet,
dat mine siele in qualen verlanghen doet
nae sijnre soeter honichvloet,
daer si in vindet haers herten boet.

Och Jesus, ghevet te voelen mi
die oversoetherticheit van di,
dat ic bekenne wat vroude het si
die teghenwoordicheit van di.

Och soete Jesus, die minne dijn
die is so soet ende also fijn,
si versadet sonder pijn
ende altoos doet si hongherich sijn.

In hongher levet hi, die dijns ghesmaket,
altoos sijn hoochste begheerte waket,
onachtsaem alles dat hem ghenaket
dat niet en is uut di ghesaket.

[p. 185]

9.

Comet Jesus, lief der sielen mijn,

 

verleent mi door die doochden dijn,

 

dat ic moet sien dijn claer aenschijn

 

ende ic des moghe vrolic sijn!

10.

Dat soetste aller soeticheit

 

is Jesum te minnen, voorwaer gheseit:

 

het is boven alle begheerlicheit,

 

een oversoete bequamelicheit.

11.

O oversoetste goedertierenheit,

 

Jesus minne ende vrolicheit,

 

ghif dat mi trecke dijn soeticheit

 

tot dijnre minnen ewicheit!

12.

Mijn hoochste lof is Jesum te minnen

 

ende nimmermeer vremden troost te winnen,

 

want beter waert te mael te ontsinnen,

 

dan boven Jesum iet te minnen.

13.

O Jesus alresoetste mijn,

 

verleent der sielen troosteliken schijn,

 

die suchtet ende claghet ende lidet pijn,

 

om altoos lief bi lief te sijn.

14.

Hi is der sielen vrolicheit,

 

mijns herten hoochste weerdicheit

 

ende alre werelde salicheit

 

ende alre werelde vrolicheit.

15.

Waer ic in alre werelde si,

 

Jesus is mijnre herten bi.

 

als ic hem soeke, hoe bereit is hi!

 

als ic hem vinde, hoe wel is mi!

16.

Den ic soeke, sie ic te hant,

 

mijns levens hebbic een seker pant,

 

des mi quellen doet der minnen bant,

 

die mijn herte heeft al verbrant.

B. 20. Vgl. das lat. Iesu dulcis memoria in Mone's Lat. Hymnen des Mittelalters 1. Bd. Nr. 258 und die mhd. Übersetz. in meiner Geschichte des deutschen Kirchenliedes §. 9. Nr. 167.

Hs. 4, 4. si (is) - 8, 3. onachsam allent.