Horae Belgicae

[p. 143]

¶ Nr. 66.

Dit is die wise:
Help god, wien sal ic claghen,
dat ic dus droevich bin?
ic en creech....

Heer god, wie sal ic claghen
al mine verloren tijt?
mine consciencie wil altoos claghen,
si en ghevet mi gheen respijt.
ic moet mi leren liden,
die schulden die sijn mijn.
ic en can mi niet verbliden,
druc moet mijn eighen sijn.

Och here, ic sal u vraghen,
woude ghi mi wel verstaen:
sal ic noch langher jaghen,
eer ic u sal connen ghevaen?
van rouwen duchte ic te sterven,
bedroevet isset herte mijn.
can ic u niet verwerven,
druc moet mijn eighen sijn. -

Och mensche, mijn weselic belde,
och lidet u nu ter tijt!
wat wildi mi vertellen,
dat ghi in drucke sijt?
ic hebbe u uutvercoren,
ic kenne wel uwen gront.
mach u wat troostes gheboren,
weest hovesch in uwen mont. -

Die werelt is schone van woorden,
bedroch heeft si gheleert.
recht als die wint van noorden
so is si omme ghekeert.

[p. 144]

 

men en mach daer niet op betrouwen,

 

dat segghe ic u mit vlijt.

 

aen Jesus wil ic mi houden

 

nu ende tot alre tijt. -

 

 

5.

Och mensche, mijn lieflike wesen,

 

och lijt u nu ter tijt!

 

ic hebbe u wel bewesen,

 

dat ghi die liefste sijt.

 

ic hebbe omme u gheleden

 

so menich swaer torment.

 

woude ghi mi nu begheven,

 

so worde ghi mijns content. -

 

 

6.

Och heer, wilt doch ghedenken,

 

hoe menich swaer versucht

 

als ic u plach te schenken,

 

noch doe ic des ghelijc!

 

ic hope die tijt sal comen

 

al uut den herten mijn.

 

laet mi nu troost verwerven,

 

vroude sal mijn eighen sijn. -

 

 

7.

O siele, u soete woorde

 

gaen in dat herte mijn.

 

ghi wordet wel ghenesen,

 

aendenket mijn grote pijn.

 

mine gonst soudi vercrighen,

 

wildi ghetrouwe sijn,

 

so sole ghi bi mi bliven,

 

vroude sal u eighen sijn. -

 

 

8.

O Jesus, gheminde here,

 

ghi hebt mi wel gheleert:

 

mijn herte dat wil ic keren

 

tot al dat ghi begheert;

 

seer vrientlic wil ic u draghen

 

al in dat herte mijn;

 

nae u is al mijn jaghen:

 

laet vroude mijn eighen sijn! -

[p. 145]

9.

O mensche, mijn lieflike wesen,

 

nu levet in goeden hoop!

 

daer lichter so menich ghevanghen

 

die namaels wort verloost.

 

weest hovesch in uwen woorden,

 

u liden en claecht niemant dan mi.

 

troost soudi aen mi vinden

 

nu ende tot alre tijt. -

 

 

10.

Ic danke u, Jesus here,

 

van uwer minnen groot.

 

laet mi uwen troost verwerven,

 

helpet mi uut alre noot,

 

dat ic doch mach aenschouwen

 

u vrientlike aenschijn,

 

boven alle reine vrouwen

 

Maria die moeder dijn.

 

 

11.

Wat mach mi nu beswiken?

 

mijn lief heeft mi verblijt.

 

doch wil ic van hem schriven

 

nu ende tot alre tijt.

 

mit sijnre soeter stralen

 

heeft hi mijn herte ghewont.

 

ic bevele mi hem altemale

 

al in sijns herten gront.

B. 51. - Hs. 3, 1. wesclike - 3, 8. hoeues - 4, 1. warlt - 4, 2. bedroech - 4, 7. holden - 5, 4. synt (sijt).