Horae Belgicae

[p. 116]

¶ Nr. 50.

Dit is die wise:
Truren moet ic nacht ende dach
ende hebben swaer verlanghen
om een........

Ellendich is dat herte mijn,
ellende moet mijn leven sijn,
ellende heeft mi doorschoten.
ellende is in mi so groot,
si castiet mi boven maten.

Veel beter waert ellendich te sijn
dan ic verghete die liefste mijn
die van niet mi heeft gheschapen,
mit sinen heilighen bloede verlost,
die en wil ic nimmermeer laten.

Mit recht sal hi die liefste sijn,
daer ic om doghe so grote pijn
van buten ende van binnen,
ende daer ic ooc om derven wil
ghenoechte mijnre sinnen.

Hem beveel ic mi gheheel
die waerlic is dat beste deel,
dat iemant mach vercrighen.
al soudet mi costen mijn leven al,
ic wil hem ghestadich bliven.

Och ic en mach rusten nacht noch dach
tot dat ic hem beschouwen mach
al in der hoochster minnen
ende soetelic ghebruken mach
in alle mine sinnen.

Dan is mijn droefheit al ghedaen
ende mijn ellende temael vergaen,
als ic hem mach beschouwen
al in dat hemelsche vaderlant,
dat vol is alre vrouden.

[p. 117]

7.

Troost mi, mijn soete lief, allein:

 

al ander troost is mi te clein,

 

ontsteket mijn herte van binnen

 

mit uwer ewigher soeticheit

 

ende laet mi niet alleine!

 

 

8.

Mijn herte dat doghet so grote pijn,

 

dat ic dus moet verscheiden sijn

 

van minen lieven heren.

 

hier om wil ic dat cruce omvaen

 

ende mit Cristus sterven leren.

 

 

9.

Mit Cristus aen den cruce te staen

 

ende hem mit minnen omtevaen

 

in sterven alre dinghen:

 

dat maket ons sinen beelde ghelijc

 

die voor ons starf van minnen.

 

 

10.

In deser tijt en vindic niet,

 

ten is al liden ende verdriet,

 

dan god alleen te minnen.

 

dat sterven is so menichfout

 

van buten ende van binnen.

 

 

11.

O cruce, o doot, o hertenpijn,

 

wanneer sal ic verledighet sijn

 

van uwer bitterheiden?

 

als ic ten salighen leven gae,

 

so suldi van mi scheiden.

 

 

12.

O leven alre soeticheit,

 

mijn herte moet worden uutverbreit

 

om u gheheel te ontfanghen.

 

die mi alleen vernoeghen mach,

 

nae di staet mijn verlanghen.

B. 27. - Hs. 1, 3. doerscaten - 12, 2. weerden.