Horae Belgicae

¶ Nr. 156.
Mein Mann ist zu Haus.

Wie drommel klopt hier aan mijn huis?
is het een rot of is 't een muis?
mijn man is 't huis, mijn man is 't huis,
mijn man, mijn man, mijn mannetje!
slaap, mijn zoete kinnetje,
en doet uw oogjes toe!
Als het regent, dan is het nat,
dan gaat er mijn man niet uit de stad.
mijn man is t'huis, mijn man is t'huis,
mijn man, mijn man, mijn mannetje!
slaap, mijn lieve kinnetje,
en doet uw oogjes toe!
Als het regent, dan is 't vuil weêr,
gaat na je huis, en komt morgen weêr!
mijn man is t'huis, mijn man is t'huis,
mijn man, mijn man, mijn mannetje!
slaap, mijn zoetje lammetje,
en doet uw oogjes toe!

[p. 275]

4.

‘Vrouwtje lief, wat zingt gij dan?’

 

Och mijn alderliefste man,

 

mag ik niet zingen wat ik kan?

 

mijn man is t'huis, mijn man is t'huis,

 

mijn man, mijn man, mijn mannetje!

 

slaap, mijn zoete kinnetje,

 

en doet uw oogjes toe!

5.

Onder mijnen wenteltrap

 

daar staat er een bord met wijn getapt.

 

mijn man is t'huis, mijn man is t'huis,

 

mijn man, mijn man, mijn mannetje!

 

slaap, mijn kleine kinnetje,

 

en doet uw oogjes toe!

Holländisch: Apollo's St. Nicolaasgift aan Minerva, Leiden s.a. Vorher dasselbe Lied in hochdeutsch sein sollenden Versen: Wier theufel Kloft dar an mier hous. - In der Gegend von Hannover wird dasselbe Lied noch plattdeutsch gesungen.

¶ 1, 1. drommel, Teufel, Ausruf bei Verwunderungen (sonst dafür auch nikker, dukker, droes, duivel, duivekater). drommel wol das ahd. dremil u. gleichbedeutend mit hellerigel, vgl. Grimm Myth. S. 149. - 3, 1. vuil, schmutzig - 5, 2. bord, Teller.