Horae Belgicae

¶ Nr. 114.
Das Krüppelchen und die feine Maid.

Te Uitert voor die poorte
daer woont een meisken fijn,
dat woude niemant hebben,
het soude een creupelken sijn.

Dat creupelken heeft goet ghelt, goet ghelt,

dat meisken is fijn.

Met dien quam daer een schoenmaker:
‘meisken, woudi mi?’
‘neen ghi, seide si, peckedraet!
ghi sijt mi ooc veel te quaet,
het sal een ander sijn.’

Dat creupelken heeft goet ghelt, goet ghelt,

dat meisken is fijn.

Met dien quam daer een snijder:
‘meisken, woudi mi?’
‘neen ghi, seide si, spetluis!
ghi sijt mi ooc veel te vaker te huis,
het sal een ander sijn.’

Dat creupelken heeft goet ghelt, goet ghelt,

dat meisken is fijn.

Met dien quam daer een backer:
‘meisken, woudi mi?’
‘neen ghi, seide si, kijkinoven!

[p. 220]

 

ghi sijt mi ooc veel te sere bestoven,

 

het sal een ander sijn.’

 

Dat creupelken heeft goet ghelt, goet ghelt;

 

dat meisken is fijn.

5.

Met dien quam daer een coster:

 

‘meisken, woudi mi?’

 

‘neen ghi, seide si, clinkerdiclanc!

 

uw clepel is u veel te lanc,

 

het sal een ander sijn.’

 

Dat creupelken heeft goet ghelt, goet ghelt,

 

dat meisken is fijn.

6.

Met dien quam daer een creupelken:

 

‘meisken, woudi mi?’

 

‘ja, seide si, huppenstup!

 

ghi sijt mi ooc also nut,

 

het sal gheen ander sijn.’

 

Dat creupelken heeft goet ghelt, goet ghelt,

 

dat meisken is fijn.

Weimar. Hs. Nr. 37. - Hs. 1, 2. meskenn - 2, 2, wolstw und so immer - 2, 3. nenij.

¶ 3, 3. spetluis, Spitzlaus - 3, 4. vake, oft - 6, 3. huppenstup, etwa: Hüpfenschritt; huppen, hüpfen und stup, stip, der Schritt; so heißt flandrisch der Widehopf huppetup.