Horae Belgicae

[p. 189]

¶ Nr. 87.
Liebesseufzer.

Ic weet een vrouken wel bereit,
si heeft mijn herteken bevaen
met haerder ganser minlicheit,
ic en cans haer niet ontgaen.
haer moet ic jonste draghen:
haer wesen is so wel ghedaen,
si staet in mijn behaghen.
Schoonder wijf en sach ic nie,
dies wil ic mi vermeten,
tis recht dat ic haer vrienschap bie,
want si doet mi mijn druc vergheten,
so rein sijn alle haer sinnen,
mi is te bat dat icse aensie
die alderliefste, die ic beminne.
Haer mondeken, haer oochskens claer,
si blinken als cristal.
mocht icse spreken oft comen naer,
dat waer mijn begheren al.
mer lacen! neen, ic niet:
dat doen die quade clappaerts tonghen,
och! si brenghen ons int verdriet.
Dat vrouken is mi te hoghe gheboren,
dies ic wel mach beschreien.
al heb icse in mijn herte vercoren,
het is al in eerbaerheiden.
och lacen! si acht mijns clein.
ic wil noch al in hopen leven
ende draghen minen druc allein.
Die liefste en can ic niet begheven,
si staet so vast in mi
boven alle die daer leven,
het is recht, dat segghe ic di.

[p. 190]

 

och, woude si dat verstaen,

 

dat ic haer ghetrouwe boel soude sijn,

 

so waer alle mijn truren ghedaen.

6.

Och Venus vrouwe, siet aen minen staet

 

door alle joncfrouwen ere,

 

ghi sijt mijn troost, mijn toeverlaet,

 

ic bids u minnelic sere.

 

ghi sijt, mijn liefken, dies wel weert,

 

dat ic u diene mijn leven lanc,

 

schoon liefken als ghijt op mi begheert.

7.

Die dit liedeken heeft ghemaect,

 

het quam uit rechter minnen.

 

al en heeft hijt niet te recht gheraect,

 

men salt in beste versinnen.

 

het was so hupschen cnecht,

 

ter eren van schonen vrouwen

 

heeft hi dit liet ghedicht.

Antw. LB. 1544. Nr. 91. - Dr. 1, 3. gansscher - 1, 5. ioncste moet ic - 5, 3. al - 6, 4; op eere (sere).

¶ 1, 1. wel bereit, passend für mich - 2, 3. bie für biede - 6, 1. staet, Zustand - 7, 3. gheraect, getroffen.