Horae Belgicae

¶ Nr. 44.
Der reiche Schreiber.

Daer was een schryver, een ryke schryver,
die zat te schryven op zyn kantoor.
Daer kwam een arme, een g'heele arme,
om hem te vragen een sneêke drooge brood.
Hy heeft het brood van de tafel genomen
en dat gesmeten ter venster uit.
Ons heere die wist wel waermeê hem te straffen,
hy heeft hem met eene ziekte gestraft.
't was nachts omtrent den twaelf ure,
die schryver die gaf zynen geest.
De duivel meende het lyk optenemen
en daermeê te vliegen ter venster uit.
‘Wel duivel, wel duivel, wacht nog een letseke,
tot dat ik myn broeder gesproken heb.
Wel broeder, wel broeder, vergeet niet den armen
van hem te geven een sneêke drooge brood.

[p. 120]

9.

Had ik den armen ja nooit vergeten,

 

ik had niet moeten branden in 't helsche vier.’

10.

De duivel meende het lyk optenemen

 

en daermeê te vliegen ter venster uit.

11.

‘Wel duivel, wel duivel, wacht nog een letseke,

 

tot dat ik myn moeder gesproken heb.

12.

Wel moeder, wel moeder, vergeet niet den armen

 

van hem te geven een sneêke drooge brood!

13.

Had ik den armen ja nooit vergeten,

 

ik had niet moeten branden in 't helsche vier.’

14.

De duivel meende het lyk optenemen

 

en daermeê te vliegen ter venster uit.

15.

‘Wel duivel, wel duivel, wacht nog een letseke,

 

tot dat ik myn vader gesproken heb.

16.

Wel vader, wel vader, vergeet niet den armen

 

van hem te geven een sneêke drooge brood!

17.

Had ik den armen ja nooit vergeten,

 

ik had niet moeten branden in 't helsche vier.’

18.

Daer heeft de duivel het lyk opgenomen

 

en is daermeê gevlogen ter venster uit.

Vlämisch: Wodana door J.W. Wolf bl. 77, mündlich aus Gent.

¶ 2, 2. sneêke für snedeke - 7, 1. letseke, ein Weilchen, von lectio, Vorlesung des Evangeliums in der Kirche, mhd. lecze, letze.