Horae Belgicae

¶ Nr. 33.
Der Liebesfund.

Daer was een meisjen in haer kasteel
die zag zoo droevig in die oostzee.
wat zag zy aengevaren?
een wit satyne borzeken fyn
daer in die oostzee was klare.
‘Och Vader, brengt my daer eenen man,
die zeer wel duiken en zwemmen kan,
die er kan duiken tot in den gronde,
dat hy my haelt dat borzeken fyn
daer in die oostzee is klare.’
De vader bragt haer daer eenen man,
die zeer wel duiken en zwemmen kan,
die er kan duiken tot in den gronde;
hy haelt haer daer dat borzeken fyn
daer in die oostzee was klare.
Doen zy dat borzeken ontvangen had
en zy dat zeer wel bezag,
wat stond er in te lezen?
dat zy zeven jaren en eenen dag
in de wildernis moest leven.
‘Och vader, bouwt my daer een huis
al met het teeken van 't heilig kruis,
een huis al met een celle,
waer ik alle urekens van de nacht
kan kleppen de lazerusche belle.’
De vader bouwt er haer daer een huis
al met het teken van 't heilig kruis,

[p. 101]

 

een huis al met een celle,

 

waer dat z'alle urekens van de nacht

 

kan kleppen de lazerusche belle.

7.

Na zeven jaren en eenen dag,

 

dat zy noch maen noch zon en zag,

 

dan door een spleteken van ter zyden,

 

zag z'haren minnaer komen terug

 

op een konings-peerdeken ryden.

Vlämisch: Willems Nr. 80. Snellaert fand dies Lied von ihm unbekannter Hand unter Willems' Papieren. Die hinzugefügte Melodie deutet ihm an, dass das Lied noch jetzt irgendwo gesungen werden muss. - Dr. 1, 5. dat (daer) - 2, 5. die (daer) - 3, 5. die (daer) - 4, 1. 2. fehlen und sind von mir ergänzt.

¶ 5, 5. de belle kleppen, das Glöckchen läuten - 7, 3. spleteken, Ritzchen, kleine Spalte.