Proeve eener theorie der Nederduitsche poëzy

[p. 5]

Proeve eener theorie der Nederduitsche poëzy

De geleerde abt Du Bos, in zyne oordeelkundige aanmerkingen over de poëzy en schilderkunst ², merkt straks op de eerste bladzyde aan, dat het vermaak, 't welk fraaije vaerzen en schoone schilderyen in onze ziel verwekken, veeltyds naar droefheid zweemt; en dat die kunstgewrochten nooit meer behaagen, dat is, onze opmerkzaamheid met een streelend genoegen op zich bepaalen, dan wanneer het hen gelukt ons te bedroeven. Niets is juister dan deeze waarneeming, niets vruchtbaarer dan haar onderwerp; en, de schilderkunst daar laatende, zal ik my bemoeijen om, op het spoor van zo groot een' voorganger, eene theoretische proeve onzer vaderlandsche poëzy te schetsen.

2 Jean-Baptiste Du Bos, (1670-1742): Réflexions critiques sur la poësie et la peinture, vertaald door Philip Zweerts als Oordeelkundige aanmerkingen over de poëzy, en schilderkunst [...] ‘uit het Fransch vertaald, ten deele gevolgd, en met zommige aanmerkingen vermeerderd’, 3 delen, Amsterdam, bij Jacobus Loveringh, 1740. Dit is inderdaad een parafrase van de eerste alinea van de Oordeelkundige aanmerkingen. UBA 1095 H 39-41.