Onze sporthelden. Deel 3

[p. 177]

Vrouwen als lichtend voorbeeld van juiste sportattitude

Waar sportbelangen om menskracht roepen, zijn ze bijdehand aanwezig, spontaan, fervent en geestdriftig, ook onbaatzuchtig.

Daar staat één van ze dan. Op de grote, groene mat, haar scepter zwaaiende over tweeëntwintig kampende voetballers. Ze staat er onverschrokken, zelfbewust en onwankelbaar. Met de rechterhand recht vooruit gestrekt wijst de wijsvinger simultaan met een fluitsignaal onbetwistbaar naar de witte stip in het strafschopgebied, Penalty!!! Zelfs de doorgaans altijd rumoerig knorrende spelers zwijgen als het graf. Niet om de imponerende elegantie van de vrouw, maar vanwege de verlamming door de harde onverbiddelijkheid der beslissing.

Het is een vrouwelijke scheidsrechter, een unieke verschijning die zich doet gelden. Ouderen onder ons zullen zich zeker die twee kordate vrouwen herinneren, die met hart en ziel aan de sport, in het bijzonder aan het voetbal verknocht, op instigatie van de toenmalige SVB-voorzitter, wijlen dr. ir. Frank Essed de voetbalscheidsrechtersopleiding succesvol achter zich lieten om metterdaad het geleerde in praktijk te brengen, en dat, in een tijd waarin van genderbeleid en wat dies meer zij nog lang geen sprake was.

De schijnwerper is nu en hier op deze vrouwen gericht

Dames voetbal in de jaren vijftig.