over en dat duurde tot 1992, toen hij naar Nederland vertrok om er te kijken wat er ‘reilt’ en ‘zeilt’. Niet veel te halen voor de beroepstrainer en hij keerde naar zijn ‘tweede vaderland’ terug, waar hij in 31 jaar huwelijksleven 3 kinderen en 8 kleinkinderen
Francois Thijm was in Suriname, ook al om een missie te vervullen. Samen met zijn voorganger bij Remo, die nu een bekende voetbalmakelaar is, wil hij bereiken, dat de Braziliaanse club in maart 1999 bij ons enkele wedstrijden speelt. Hiertoe zullen na besprekingen met de SVB mogelijk de nodige kontrakten e.d. worden getekend. Of hij hier trainer zou willen zijn? Hij heeft de wedstrijden tegen Rhoda JC tijdens het Leo Victor feesttoernooi, en de jongens van Frits Purperhart aan het werk gezien en hij zal zich beschikbaar houden om in te springen, waar en als nodig. Want alles wat hij geleerd en aan ervaring opgedaan heeft, wil hij volgaarne en het liefst aan anderen in zijn eigen land overdragen. Hij vindt, dat elke Surinamer, waar ook ter wereld, het aan zijn vaderland verplicht is, naar best weten en kunnen, een bijdrage te leveren tot de ontwikkeling van land en volk.
‘Hoe het komt, dat Brazilië geen wereldkampioen is geworden’, vragen wij een beetje plagend. Francois schudt het hoofd en zegt het totnogtoe niet te begrijpen, dat Brazilië in de beslissende wedstrijd zo apathisch en lusteloos speelde. Dat was Brazilië niet, gewoon niet. Er moet volgens hem heel veel ‘onguurs’ achter te schermen gebeurd zijn. Anders is het niet te verklaren. Tenslotte wil onze Surinaamse trainer in het buitenland aan vooral de jongere sporters het volgende kwijt: ‘Benut je kans, sla de handen in elkaar en bouw zo aan de toekomst van je land en daardoor aan je eigen toekomst.’
Francois Thijm op tournee van zijn club ‘Nasser Arabie’ vergezeld met bestuursleden en clubarts.