Onze sporthelden. Deel 3

[p. 160]

De eerste Surinaamse topvoetballer in Nederland:
Humphrey Mijnals
Prototype van Surinaamse voetbalsterren

In ons bauxietstadje Moengo in het oosten van ons land werd op 21 december 1930 temidden van de drukte die aan het Kerstfeest pleegt vooraf te gaan Humphrey Mijnals geboren. Op 12-jarige leeftijd verhuisde hij met zijn ouders naar Paramaribo, waar het gezin zich in de sportberoemde volksbuurt ‘Frimangron’, preciezer in de Pontewerf-, nu Anton de Komstraat vestigde, niet ver van het toen gerenommeerde Mr. J.C. Bronsplein; de buurt waarin iedere jongen zich verlustigde aan het bijna ongebreideld straatvoetballen, tegelijkertijd zich uitslovend in het inventief bedenken en uitproberen van nieuwe behendigheidsstaaltjes. Met zijn broers vormde Humphrey een hechte band, uit welke hij zich als eerste aansloot bij de toen al populaire ‘volks balvereniging Robin Hood, waar hij zich zou ontwikkelen tot de kwaliteitsstopper, ook van onze nationale selectie die toen zonder deze bekwame voetballer niet goed denkbaar was. Zijn ster bereikte steeds groter hoogten en hij boezemde medespelers en het grote publiek groot vertrouwen in als hij eenmaal op het speelveld verscheen. Hij werd samen met Michel Kruin en de legendarische Ampie Kamperveen geselecteerd voor het Caraibisch team en speelde in 1955 samen met zijn broer, de doelverdediger Stanley Mijnals en ‘Vossie’ Belgrave in Brazilië voor Pernambuco. Kort na zijn terugkomst uit het zuiderbuurland vertrok hij naar Nederland, waar hij bij Elinkwijk in het Nederlandse topvoetbal zijn entree maakte. Voor die tijd uniek en geweldig!

Verdienstelijkheden

Zeven seizoenen lang heeft Humphrey voor Elinkwijk gespeeld. Droeg daarna enige tiid de kleuren van DOS en werd driemaal uitverkoren voor het Nederlandse elftal, waarin hij op schier onnavolgbare wijze Oranjes kleuren meer luister verschafte. Mijnals zelf denkt met heel veel genoegen terug aan de wedstrijd Nederland-Bulgarije, waarin hij o.m. op een fantastisch-acrobatische wijze met een gedurfde omhaal een bal uit het doelgebied van Oranje wegwerkte. Een foto van dit meesterlijk stuk bewaart hij als ‘de mooiste herinnering aan een goede tijd’. Deze furore-

[p. 161]

maker heeft ook gefunctioneerd als pionier, als wegbereider. Een jaar na hem belandde namelijk zijn broer Frank bij Elinkwijk die met de eerste Mijnals reeds zoveel hartverwarmende ervaring had opgedaan. Dan volgden Michel Kruin en Erwin Sparrendam, allen toppers uit ons nationaal voetbalteam die wij slechts node konden missen. Op gegeven moment speelden niet minder dan vijf Surinamers in het eerste elftal van Elinkwijk.

Dankzij zijn wilskracht, zijn groot aanpassingsvermogen en zijn sociale intelligentie heeft Humphrey Mijnals zich ook in het sterk bevooroordeelde deel van de Nederlandse sportgemeenschap zijn weg weten te banen. Zijn bijzonder contract resulteerde in regelmatig een nieuw autootje en een sigarenwinkel, terwijl zijn gezin comfortabel was gehuisvest. De sport heeft voor hem vele deuren geopend in Nederland en hij zorgde ervoor dat die deuren ook open bleven, ook nadat hij met voetballen was gestopt. Hij kreeg toen een baan als administratief medewerker in Utrecht.

Tot op bijna 70-jarige leeftijd denkt deze Surinaamse sportheld nog met dankbaarheid terug aan Dominé Graafland, die hem ooit de eerste, beslissende prikkel toediende om het aanbod van Elinkwijk aan te grijpen.

Humphrey Mijnals, Johnny Kamperveen en Frank Rijkaard.