Arthur Emile Hermelijn
De baanbreker
We schrijven: 14 oktober 1997 als we het genoegen smaken een gesprek te voeren met de 85-jarige, nog tamelijk levenskrachtig uitziende ARTHUR EMILE HERMELIJN, die er nog altijd trots op is te Katwijk in het district Commewijne te zijn geboren. Voor ons is hij een der laatste nog in leven zijnde pioniers die aan het kraambed hebben gestaan van de introductie en het populair maken van korfbal in Suriname, zo omstreeks 1925. In zijn jonge jaren (in Paramaribo) voelde hij veel voor het voetballen en men kon hem met zijn speelmakkers als de gebroeders Max, Karel, en Hans Nahar samen met de gebroeders Monpellier op straat aantreffen, hollend achter een ‘kousebal’.
Maar met voetballen heeft Arthur het letterlijk, noch figuurlijk ver geschopt. Pas later zette hij zich met al zijn energie en vermogens in voor korfbal en hij bleef er jarenlang mee bezig met veel succes in de vereniging C.D.L. die door CICERONE als de meest geduchte tegenstander werd ervaren en erkend. Hij ontwikkelde zich tot een bewonderde korfbaltopper. Hij woonde in de Prinsessenstraat, een straat waar tal van grote sporters gewoond hebben. Arthur Hermelijn heeft jaren achtereen zijn vereniging de kampioenstitel helpen behalen. En hij was derhalve bij een goed deel van het sportminnend publiek een zeer geziene persoonlijkheid. Hij werd gezien en wordt ook nu nog beschouwd als een der voorname baanbrekers voor de korfbalsport. De sport die toen voor het etiket ‘2e nationale sport’ in aanmerking kwam en waaraan zovele jongeren juist in zeer moeilijke jaren hun hart konden ophalen tot heil van een gezond en arbeidzaam volk. Hulde hier aan ware vaderlanders als deze Arthur Emile Hermelijn die met hart en ziel, een bijdrage hebben geleverd aan het stimuleren van sportbeoefening.
Zijn advies aan jonge sporters; ‘Als je aan sport doet, doe het dan met je gehele hart en blijf op en ook buiten het speelveld sportief’.