Onze sporthelden. Deel 3

[p. 95]

Korfbal

Korfballen heeft in ons land tijden beleefd waarin het aan zijn mannelijke zowel vrouwelijke beoefenaren veel plezier en voldoening heeft geschonken. Tijden van opbloei en ook tijden van neergang tot volkomen stilstand toe. Veel ouderen onder ons denken nostalgisch terug aan de jaren van weleer, van vóór de Tweede Wereldoorlog, toen schitterende verenigingen als Cicerone (Triomferend), S.D.L. (Sport Doet Leven), S.D.U. (Samenspel Doet Overwinnen) vooral op de zondagmorgen veel supporters en belangstellenden op de been brachten en aan deze tak van sport populariteit verleenden. In onze contemporaine situatie lijkt het alsof voor jongeren gesproken wordt over iets, dat zich in de dagen van Olim heeft voltrokken. Maar, gelukkig........ er zijn tekenen, dat enkele lieden weer leven willen brengen in deze sport.

Vóór de Tweede Wereldoorlog nam de interesse vooral bij jeugd en jongeren toe voor het korfbalspel, dat hier ingang vond door toedoen van geïmmigreerde Hollanders en zich langzaam maar gewis verbreidde. Langzaam, omdat de ‘conservatieve ouderen’ strijdvaardig stelling namen tegen de ‘gemengde’ sportbeoefening, d.w.z. gezamenlijk door mannen en vrouwen. Maar de koppige jeugd met zijn bruisende vitaliteit en grote drang tot vernieuwing zette onverdroten voort. S.D.L. was de eerste korfbalclub die werd opgericht en in een tijdsbestek van amper 5 (vijf) jaar volgden niet minder dan 6 (zes) andere verenigingen dit voorbeeld. In de vroege zondagmorgen was het dan telkens een lust om de clubs tegen elkaar te zien wedijveren.

Het eerste bestuur van de Surinaamse Korfbal Bond, S.K.B. zag er anno 1932 als volgt uit:

Ph. Samson (voorzitter), C. Abercrombie (secretaris), F. Alom (penningmeester), E. Stenhuys, Ph. Fernandes en C. Axwijk (Commissarissen).

Bij de bond waren als reeds bekende verenigingen aangesloten: S.D.L., Unitas, S.L.V., Velocitas, Cicerone en Xerxes. In onze tijd heeft basketbal voorgoed de plaats van korfbal ingenomen en velen hebben bereids het requiem gezongen, evenwel niet vergetend een van de stonfutu's in dankbare herinnering in ere te houden, met name JULIETTE HERENVEEN, geboren op 22 november 1918; overleden op 5 mei 1992.

[p. 96]

Vanaf 1932 tot 1940 maakte zij een niet weg te denken deel uit van S.D.L., een van de sterkste en meest succesvolle korfbalverenigingen die wij ooit gehad hebben. Zij heeft ook aan de wieg gestaan van de Korfbalbond en zich op schier onnavolgbare wijze en met zeer lofwaardige toewijding ingezet voor deze en andere sporten.

De periode 1940-1946 heeft met al zijn oorlogsperikelen alle hoop en verwachtingen de bodem in- geslagen. Sindsdien is het nog niemand gelukt voor korfbal in Suriname die glans van toen te recupereren.

juliette Heerenveen