Onze sporthelden. Deel 3

[p. 83]

Eens cricketer, altijd cricketer
Prins Albert Bourne
Leg-breakbowler, first wicket batsman, klasse-verdediger

Prins, Albert Bourne, geboren in het jaar 1907 uit het huwelijk van Willem Mozes Bourne en Helen Lucretia Brown, zag voor het eerst het daglicht aan de Achterstraat 52 in Nieuw Nickerie. Reeds heel vroeg maakte hij grote opgang met zijn kunstige staaltjes tijdens bat-en-balwedstrijden, waarmede hij de aandacht van het publiek dwingend opeiste en van vooren tegenstander ongewenste bewondering afdwong.

Bij Excelsior

Dit was weer eens het geval in een zeer belangrijke wedstrijd tegen het team van de plantage Waterloo, waarbij het bat-en-bal kampioenschap van Nickerie op het spel stond. Bourne was in buitengewoon goed vorm en boekte opvallende successen bij het bowlen, het batten en het fielden. De Directeur van de plantage Waterloo raakte hierdoor zodanig in extase, dat hij de captain van Bournes team naderde en hem aanraadde om de ‘opkomende ster’ de kans te geven om over te gaan naar hogere regionen en alles in het werk te stellen, dat hij lid werd van het Excelsior cricketteam. Hierbij werd zelfs het voorstel gedaan om bij hoge uitzondering, gelet op de kwaliteiten van de speler, deze vrij te stellen van entreepenning en contributie. De Prins werd lid van Excelsior en captain Kees Coleridge, alsmede andere leden van het team bleken zeer enthousiast te zijn over het toetreden van de nieuweling als een alleszins waardige aanwinst. Vanaf dat moment nam Prins Bourne voorgoed afscheid van het imitatie-cricketspel n.l. bat-en-bal, en stapte met beide benen in de top van het echte cricket, waar hij vanwege zijn aangeboren kwaliteiten geen noemenswaardige problemen ondervond om zijn ster aan het Surinaamse firmament en daarbuiten te doen schitteren. Zijn goed aanpassingsvermogen was daar uiteraard ook niet vreemd aan.

Met zijn 17 jaar aan top

Binnen korte tijd bevond Prins Albert zich op het hoogste niveau dat slechts aan weinig allround spelers beschoren is. De 17-jarige virtuoos veroverde reeds bij zijn eerste optreden in Excelsior een vaste plaats in het cricketteam. De successen die mede door het sublieme spel van de jonge Bourne geboekt werden

[p. 84]

waren legio. Zo werd de eerste competitie om het kampioenschap van Nickerie door dit team met sprankelend succes afgerond en de Commissaris Boonakker wisselbeker, alsmede vele andere prijzen werden bij deze gelegenheid door Excelsior in de wacht gesleept. Dat deze zeer begaafde speler voor zijn club een dominante versterking betekende, werd door niemand in twijfel getrokken en telkens opnieuw bevestigd. Niet minder dan twaalf jaren achtereen prolongeerde Excelsior de kampioenstitel van Nickerie.

Allrounder

Jazeker, Prins Albert Bourne werd gerekend tot de beste allround cricketers die Suriname tot dan kende en het zou moeilijk blijken hem ook later te evenaren. Als leg-break bowler had hij zich op een unieke manier gespecialiseerd, die erop neerkwam dat de batsman onweerstaanbaar in de verleiding werd gebracht de bal de lucht in te slaan, waardoor op gemakkelijke wijze een vang gemaakt kon worden. Verder beschikte Bourne over de vereiste techniek, een prima lichamelijke conditie en inzicht in het spel om als batsman zijn wicket te verdedigen tegen welke aanval van de bowler dan ook. Als first-wicket batsman heeft bij een record aantal runs op zijn naam staan. Als fielder was hij een klasse-verdediger die met heel veel vaardigheid de bal wist te vangen of te stoppen.

Andere sporten

Buiten de cricket- en voetbalvelden heeft Prins Albert Bourne zich bij lange na niet onverdienstelijk gedragen bij indoor spelen als dammen en toneel. Dagelijks deed hij een partijtje dam, en reeds op 48-jarige leeftijd heeft hij helaas de hem zo geliefde takken van sport die al te veel van zijn lichamelijke conditie eisten (voetbal en cricket) vanwege ziekte, gevolgd door twee zware operaties, vaarwel moeten zeggen. Als leider van en speler in de eerste Nickeriaanse toneelvereniging heeft hij zich ook op dit gebied laten kennen als een man met veel talent en leiderschap. Hij maakte zijn debuut in de opvoering van ‘Verzoening van Tromp en De Ruyter’. Maar... cricket is hem altijd blijven boeien. De verrichtingen van Engeland en de West-Indies, Pakistan e.a. op het cricketveld hield hij bij en waar mogelijk volgde hij de matches op de radio. Het is waar: als je eenmaal cricket hebt geproefd, geobsedeerd bent geraakt, blijf je tot je dood er innig mee verbonden.