Onze sporthelden. Deel 2

[p. 30]

Top Atleet Johan Lashley

John Lashley geboren op 10 juli 1908 te Paramaribo, startte zoals iedere Surinaamse jongen met straatvoetbal. Bovendien was hij een echte vechtersbaas die zich niet door andere jongens op de kop liet zitten. De meeste knokpartijtjes verliepen in zijn voordeel maar dikwijls kwam hij ook thuis met een blauw oog of gekneusde lichaamsdelen. Wanneer hij zo gehavend thuiskwam, kreeg hij van zijn ouders ook nog pakslaag omdat hij op straat beslist niet mocht vechten. Zijn eigenlijke sportloopbaan begon pas goed toen hij zich als padvinder liet inschrijven. Het inschrijven van John, die later zou uitgroeien tot een van de grootste atleten van die tijd, kwam pas na vele moeilijkheden tot stand. De heer Seljee, een der oprichters van de Surinaamse padvinderij, had in John het type atleet ontdekt dat voor zijn groep een grote aanwinst kon betekenen. De ouders van John zwichtten uiteindelijk voor de vele verzoeken van Baas Seljee voor het inschrijven van John, echter met de voorwaarde dat hij pas na de kerkdiensten van zondagmorgen de padvinderij mocht bezoeken. Het bleek al spoedig dat de heer Seljee zich niet vergist had in de kwaliteiten van John. De belangrijkste wedstrijden van toen waren polstokhoogspringen, hoog- en verspringen, estafette lopen enz. De specialisaties waarmee John de meeste tegenstanders ver achter zich liet, waren hoogspringen, verspringen, estafette, kogelstoten. Hij heeft op deze nummers heel wat records gevestigd. De discipline en saamhorigheid die er toen in de padvinderij heerste, is de basis geweest voor deze successen. De heer Lashley heeft ook aan internationale wedstrijden deelgenomen. Dat was tijdens interlandpadvinderswedstrijden tegen Demerara.

[p. 31]

J.C.M. Lashley heeft niet alleen in de atletieksport een behoorlijke hoogte bereikt, maar ook in andere takken van sport zoals: cricket, voetbal, baseball, korfbal, softball en tennis. Zijn stokpaardje was atletiek en dat heeft hij nooit op stal laten staan. Ook op voetbalgebied heeft hij zijn sporen verdiend. Hij maakte deel uit van de ploeg van Go Ahead, een van de ploegen die jarenlang het peil van de S.V.B. heeft bepaald. Ook Hans Nahar maakte toen deel uit van Go Ahead.

Deze club heeft veel hoogtepunten in de S.V.B.-geschiedenis bereikt, maar is er toch nooit in geslaagd om kampioen te worden. De reden waarom Go Ahead uit elkaar gespat is, is de heer Lashley niet zo bekend. Toen de grote stroom van sportlui naar de Nederlandse Antillen toenam, werd ook deze club daarvan de dupe. In een korte tijd verloor Go Ahead zes van haar beste spelers. Een van deze spelers was de nationale back De Coop, die door de heer Lashley beschreven wordt als een der beste achterhoedespelers die hij ooit heeft zien spelen.

Op vrij jeugdige leeftijd kwam onze all-round sportman J.C.M. Lashley pok terecht in de cricket-wereld. Hij startte op heel toevallige wijze. Als Nickeriaan is het vanzelfsprekend dat hij van cricket reeds van kindsaf iets afwist. Het bracht dan ook geen problemen met zich mee toen op een goede dag de gebroeders Spensz, ook Nickerianen, hem interesseerden om lid te worden van een C.C. die zij hadden opgericht en hadden gedoopt met de naam Paramaribo.

De gebroeders Spensz waren overburen van John en zij waren dus volledig op de hoogte van zijn kwaliteiten. Al spoedig groeide Paramaribo uit naar de top van de Surinaamse cricketwereld. Dit was mede te danken aan de kundigheid van aanvoerder John Lashley. Zijn mening over de discipline van vroeger en nu, buiten en op het speelveld is dat deze onvergelijkbaar is.

‘Trainers of coaches waren er niet. Het was de aanvoerder die het voor het zeggen had en die moest je gehoorzamen zonder meer. Een speler die b.v. 3x de oefeningen niet had bezocht zonder een geldige reden, werd al was hij de beste speler, in de game niet opgesteld. Er heerste een pracht discipline onder de spelers van vroeger. Alleen de aanvoerder mocht met de scheidsrechter spreken en wat de scheidsrechter of aanvoerder verder besliste, was wet’.

[p. 32]

Er is een periode geweest waarin de atletiek-sport in Suriname in een winterslaap is geweest. Dat was vanaf de dertiger jaren tot aan de tweede wereldoorlog. In de oorlogstijd heeft deze tak van sport weer een behoorlijke injectie gehad. Wij mogen nimmer uit het oog verliezen dat de grondstof van onze atletiek in feite gelegd is door de padvinderij en dat John Ciriel Max Lashley er het zijne toe heeft bijgedragen.

J. Lieuw On, R. Babel, I. Zwakke, A. Reeder, A.R. Babb, A. Belgrave, J. Paulina, A. Chirino, G. Franker, Ch. Becker, J. Quant, D. Kelly.
Ph. Goedhart, Ch. Knel, J. Rack, D. Samson, H. Nelom, R. de Meza, R. De Clerq, G. Spier J. Paton, H. Leeuwin, J. van Dams, Lt. F.E. van Binsbergen, Adj. Stadscommissaris Noorlander, M. Woud, M. Reyes, R. Kemp, H. Kelkboom, S. Tromp, F. Kelkboom, P. Julia, C. Ormann, W. Smitz.
Sgt.-Maj. M. Wijngaarde, Lt. van Werkum, L. Daal, E.R. Wessels, H. Dennert, Zijne Excellentie den wnd. Gouverneur Mr. J.C. Brons, Maj. M. Molenbrugge, Kap. S. Mobach, J.D. Morugg, G. Rosario, S. Fingal, G.J.C. van der Schroeft.
W. Heyliger, M. Juliana, M. Davelaar, O. Hoelen, P. da Costa-Gomes, F. Jansen, E. Pietersz, J. Pietersz, J. Suarez, C. Grovell, R. Mercera, Ch. Salzedo, E. Confessor, E. Berkenveld, M. Jansen, W. Korps, R. Bernabela.