Panopticum

[p. 28]

Denk aan mij terug

Denk aan mij terug als ik ben weggegaan,
Ver weggegaan naar het doodstille land
Waar ik vergeefs zal zoeken naar uw hand,
Noch, mij half omwendend, kan blijven staan.
Denk aan mij terug als 'k niet meer kan verstaan,
Hoe uw stem onze toekomst overspant,
Denk aan mij terug, stil en begrijpend, want
Het werd te laat voor smeekbede of vermaan.
En als gij ooit me een wijl vergeten mag
En later weer herdenkt, betreur het niet,
Want als bederf - of duister - 'n spoor naliet
Van de gedachten die ik heb bezeten,
Win liever uit vergetelheid een lach
Dan aan mij denkende U droef te weten.

(naar Christina Rosetti)