Gedichten
(1981)–Willem van Hildegaersberch– Auteursrechtelijk beschermdGa naar margenoot+XXXVI. Van Affricanus.Die winnet een verloren goet,
Ende dat mit wijsheit soe behoet,
Dat hi des selff mach bliven here
Van tijt te tyde voert an mere,
5[regelnummer]
Of den hijs gan, soe ist bewaert.
Wairmen schat off myede gaert
Voir eer, voer macht off lant te houden,
Dair is ghiericheit vron ghescouden,
Die eer ende oirbair trecket neder
10[regelnummer]
Om lancsom op te rechten weder,
Als hi seyde, die wise man,
Die den Romeynen tlant te voren wan,
Dat ontwonnen was mit cracht,
Daer ghiericheit had in ghewracht,
15[regelnummer]
Als ic u noch wil voort beduden.
Daer was een rechter by dien luden
In dat lant alsoe ghesint,
Alsmen noch wel ander vint:
Om te vollen sinen zac
20[regelnummer]
Dede hi den luden onghemac,
Waren sy schuldich off onschuldich.
Des maecte hi tvolc soe onverduldich,
Dat sy onderlinghen spraken
Ende over den man hem selven wraken
25[regelnummer]
Ende bleven ontwonden langhe tijt.
Doe moster oerloghe ende strijt
Weder ghedyen op dat lant,
Eer sy den Romeynen ghinghen in hant.
Alst volck ontwonden was aldus,
30[regelnummer]
Doe sendemen Affricanus
Enen machtighen man uut Romen dair,
Van volck eneu moghentlyke schaer,
Die mit Affricano street,
Ende dwonghen tvolc, al wast hem leet,Ga naar margenoot+
35[regelnummer]
Weder an die stat van Romen.
Als Affricanus wilde comen
Weder uut den selven lande,
Doe sende hi ghisel voer te pande
Binnen Romen, als men ons seit,
40[regelnummer]
Daer sy off namen zekerheit
Ende sulck verbant by wisen rade,
Dat sy bleven voert ghestade
Die wijl die macht van Romen stoet
In hoirre wijsheit wel behoet.
45[regelnummer]
Als dit verbant dus was gheschiet,
Doe en dochten sy sonder harde niet;
Doe baden sy voert om sulken voecht,
Die tlant regierde in sulken doecht,
Datmen dat volck om ghierichede
50[regelnummer]
Gheen onrecht noch ghewelt en dede.
Hier om ghingen si te rade voert
Ende onderspraken menich woert,
Eer sy droeghen over een.
Affricanus quam na dien
55[regelnummer]
Byden rade doemen ontboot,
Ende hoorde hoe hoir reden sloot,
Off wyen sy coren int ghemeyn,
Als daer te wesen capiteyn
In dat lant, dair ic off rure.
60[regelnummer]
Doe antwoerden sy in corter ure:
‘Wy hebben twee man uutghelesen,
Deen van tween sal rechter wesen,
Doerdijt raden off ghenenden,
Dat hi nut is daer te senden:
65[regelnummer]
Hier op sijn wy overdraghen.
Die een is rijck ende out van daghen,
Mer wat ghierich is hi mede;
Dander is vol gherechtichede,
| |
[pagina 77]
| |
Ga naar margenoot+Maer die is maet van aertschen goede.
70[regelnummer]
Welken ghi wilt, den gheeft die roede,
Ende lact dien dairwairts trecken zaen.’
Als Affricanus hadde verstaen
Horen raet ende hoer beduut,
Doe antwoerde hi overlunt:
75[regelnummer]
‘Wat coer is hier off tonderscheiden?
Ic en wilre gheen van beyden
Setten in dat lant te raden:
Den ghierighen machmen niet versaden,
Die blijft ghierich alle sijn leven;
80[regelnummer]
Deu armen mochtmen oeck wel gheven
Myede soe vele ende aertscher have,
Dat hi hem selven overgave
Ende worde ghierich als die ander.
Doe die moghende Alexander
85[regelnummer]
Ghierich worde, men sprac daer off,
Doe verminderde sijn loff,
Dat hem ghegheven was te voren.
Wonnen guet is quaet verloren,
Dat mit arbeyde is bezuert
90[regelnummer]
Ende lijff ende goet om avontnert,
Mochtmen mit wijsheit yet verhoeden’,
Sprac Affricanus totten vroeden.
‘Wairmen den ghemenen oirbair
Wercken sal, weet voirwair,
95[regelnummer]
Dair en doech ghien ghiericheit gheploghen.
Een heer blijfter mede bedroghen,
Set hi rechters in een lant,
Die ghierich sijn ende ombecant,
Daer die luden om haer mishaghen
100[regelnummer]
Alden dach niet en moghen claghen
Wat onghelijck dat hem gheschiet.’
Als Affricanus hadde bediet
Die van Romen dus den sin,
Doe baden si hem anders meer noch min
105[regelnummer]
Dan hi selve woude doen besoecken
Binnen Romen in allen hoecken
Om enen, die slants profijt
Wilde werken talre tijt,
Entie van Romen hoer eer bewaren.
110[regelnummer]
Doe dede hi staphans openbaren
Binnen Romen, dat hi soude
Comen kiesen wyen hi woude,
Die nuttelic waer ende Goeds ontsaghe,
Hoe Hi anden lesten daghe
115[regelnummer]
Trecht sel loven ende prysen
Ende onrecht totter hellen wisen.
Als die mare was vernomen,Ga naar margenoot+
Dat Affricanus wilde comen,
Doe was een yghelio bereyt
120[regelnummer]
Mitter meester waerdicheit,
Dien sy Affricanus bieden.
Hy wort vanden myenen luden
Wel ontfaen ende zeer gheprijst
Ende menighe duecht ende eer bewijst,
125[regelnummer]
Om dat hi den oirbair sochte.
Ic wilde elck heer hem wel bedochte
Off sine raden, ende deded vraghen
Wye den oirbair gheerne saghen,
Ende setten die in horen dienst:
130[regelnummer]
Dat waer hem selven talre sienst.
Blijft die ghemient in riken schijn,
Die heer en mach niet arme sijn.
Affricanus quam al te hant
Daer hi sijn begheren vant,
135[regelnummer]
Ende ander vroede, die mit hem quamen,
Om te stercken al te samen
Den ghemenen oirbair boven al.
God verliende hem sulc gheval,
Dat sy vonden enen man,
140[regelnummer]
Daer si gaerne waren an,
Doe sy vernamen sinen staet.
Hy en hadde niet dan aerden vaet,
Dair mede verchierde hi sijn tresoer;
Oeck plachmense hem te setten voer
145[regelnummer]
Ter tafel als hi eten sonde;
Van ghenen sulver noch van gonde
Sone haddi chierheit dier ghelyke,
Nochtan was hi van have rijcke.
Lant, waghen enrle ploech,
150[regelnummer]
Aertscher haven had hi ghenoech;
Mar hoveerde lyet hy glyden,
Daer die rijcken zeer toe tyden.
Doe vraechtmen hem ende sprac hem toe
Van allen sticken, ende hoe
155[regelnummer]
Dat hi soe snoedelic was bereyt,
Want hi hadde grote rijcheit.
Hy antwoerde naden vraghen:
‘Wat willic setten mijn behaghen
Op chierheit groot van hogher waerde?
160[regelnummer]
Ic bin selff ghemaect van aerde,
Daerde sel mi wel verduren,
Ic moeter toe in corter uren,
Ende des en can ic niet verweren.
Men mocht wel mit my houden scheren,
| |
[pagina 78]
| |
165[regelnummer]
Ga naar margenoot+Lietic ander chierheit bouwen,
Mit hoveerden aen te schouwen,
Off ghierich worde om goet te rapen,
Die doot die sel mi schier betrapen,
Ende ic en weet gheen zeker tijt.’
170[regelnummer]
Doe waren die van Romen zeer verblijt
Ende gaven hem die roede in sijn hant,
Ende bevalen hem dat lant,
Dat Affricanus hadde bedwonghen,
Alst die van Romen was ontdronghen.
175[regelnummer]
Hi was ghehoersaem ende dede
Dat hem beval die Roomsche stede,
Ende tvolc worter mede verhoecht;
Ende God die spaerden om sijn doecht,
Dat hi out worde ende grijs.
180[regelnummer]
Warens al die heren wijs,
Sy souden daer toe sijn ghekeert,
Als Affricanus heeft gheleert,
Dat sy den rechtighen enten goeden
Lieten lant ende volc behoeden,
185[regelnummer]
Die verre waren van hem gheseten
Ende hoir ghebuer oec niet vergheten.Ga naar margenoot+
Men sonde om myede noch om bate
Yet ganghen buter rechter strate:
Ten is salicheit noch eer.
190[regelnummer]
Die verre sitten vanden heer,
Daer soudmen somwijls trecken by
Ende oversien hoet mit hem si.
Daer die wolff sel harder wesen,
Die scaep en connens niet ghenesen:
195[regelnummer]
Si moeten veel te quiste gaen.
Hier moechdi exempel nemen aen,
Hoe die van Roemen hier te voren
By ghierichede hoer lant verloren.
Om dattet verre was gheleghen,
200[regelnummer]
Ende die lude gheen troost en creghen,
Soe worden sire onverduldich met.
Aldus en dochter niet gheset
Ghierighe rechters, machment waren,
Sy mochten tvolck wel so beswaren,
205[regelnummer]
Dat by wanrade daer off quame
Onraet, diemen node name.
|
|