Gedichten
(1981)–Willem van Hildegaersberch–
Auteursrechtelijk beschermdGa naar margenoot+XXXVII. Vanden wijnvaet.Schone dinghen entie volmaect
In doechden ende reynicheiden,
Hy heeft onrecht diese laect:
Dat donet mi eue ware reden.
5[regelnummer]
Ic quam eens tot eenre steden,
Dair ic vant een schoen juweel;
Boven, midden ende beneden
Hadt van duechden wel sijn deel.
Twas een wijnvat al gheheel,
10[regelnummer]
Mit neghen banden wel ghebonden,
Alsoe volmaect datmen niet veel
Sijns ghelijcs een heeft ghevonden.
Die doecht die waer mi quaet te gronden
Vanden traen, die lach int vat,
15[regelnummer]
Op dat mi God verlient die stonden,
Ic wilre u off segghen wat.
Twas een traen drooch ende nat,Ga naar margenoot+
Die enen ghesonden zieck maect;
Byden wijn ghelijck ic dat,
20[regelnummer]
Want hi mit rechte is ghelaect:
Hy maect een blyde, al waer hi naect
Van have ende van aertschen goede:
Wye dats oec te veel smaect,
Tvergaet hem dicke tonspoede.
25[regelnummer]
Dit soe en doen niet die vroede,
Die hem houden an die maet;
Die desen reden wel verstoede,
Hem souder dicke off comen baet.
Die neghen banden vanden vaet
30[regelnummer]
Die wil ic u bedieden twaer,
Om dat ic seer die loghen haet:
Ic selse u noemen, hoerter naer.
| |
[pagina 79]
| |
Ga naar margenoot+Die eerste bande hiet openbaer
Schamelhede, bloem der eren,
35[regelnummer]
Ende is in hem selven also claer,
Dat hi doet al vulnisse weren,
Die den traen mochten deren,
Die besloten leit in tvat.
Den anderen bant wil ic u leren:
40[regelnummer]
Heet Milthede, verstaet wel dat,
Eutie volcht altoes gaern den pat,
Die die Schamelhede heeft ghetreden.
Die milde schaemt hem telker stat
Die daet van ontschamelheden.
45[regelnummer]
Die derde bant is vander zeden,
Dat hi Wijsheit is ghenaemt,
Ende staet oeck mede byder Miltheden,
Want hi daer wel by betaemt.
Ic waent den sulken luttel vraemt,
50[regelnummer]
Die tsijn enwech ghift sonder bescheit;
Wye dat milde wil sijn vernaemt,
Die nemer over die Wijsheit.
Die vierde bant hiet Stadicheit,
Die hoert oec der Wijsheit toe;
55[regelnummer]
Want hi is altoes bereyt
In trouwen, spade ende vroe.
Elcman sie wel wat hi doe!
Ghestadicheit in rechter trouwen,
Neemter ymmer die Wijsheit toe,
60[regelnummer]
Int ende en selt u niet berouwen.
Sijn sy heren, sijn sy vrouwen,
Die den vreemden in staden staen,
Ende hoir naesten laten in rouwen,
Dat en donct mi niet wel ghedaen.
65[regelnummer]
Den vijften bant, sult ghi verstaen,
Dats Schoenheit, diemen gaerne aenziet.
Al waer een quaet ende lelic ghedaen,
Te meer en soudmens prisen niet;
Mar als nature dat ghebiet,
70[regelnummer]
Dat hi schone is int opsien,
Soe seit daer som int kersten diet:
Twaer schade, soude hem misschien.
Den sesten bant, willie ghien,
Die es Ghelatenheit gheheten.
75[regelnummer]
An wyen dat Schoenheit is ghesien,Ga naar margenoot+
Aen hem soe waer sy quaet vergheten.
Wye mit schoenheit wart beseten
Ende onghelatich is daer by,
Sijnre hoveerde wordet verweten,
80[regelnummer]
Tot hem soe soudmen seggen: Tfy!
Den sevenden bant set ic hier by,
Dats Vrolicheit sonder blame.
Ghelatelicheit waer selden vry,
Waert dat sy gheen vruechde en name;
85[regelnummer]
In droefheiden soe wert onbequame
Aen te schouwen schoen ghelaet.
Wye wil doen soe dat hem vrame,
Wese vrolic by tyden, dats mijn raet.
Die achtende bant, een edel zaet,
90[regelnummer]
Die staet Reynicheit ghescreven.
An hem waer hi vergheten quaet,
Die altoes gaerne in vroechden leven.
Wye dat vrolijc waer beseven,
Ende onreyn waer sijn were, sijn woert,
95[regelnummer]
In gheenre duecht en wordet verheven,
Die sulke vreuchde brochte voert.
Wanttet wel te gader hoert
Een reyn hert, een vrolijcke moet,
Die dese niet van eynen schoert,
100[regelnummer]
Int eynde selt hem wesen guet.
Die neghende bant, des sijt vroet,
Dats Oetmoet, moeder alre duecht,
Soe wye daer mede wart ghevoet
Int leste sel hi sijn verhoecht.
105[regelnummer]
Wye is oetmoedich, hem ghenoecht
Wat hem God doet, ist guet, ist quaet!
Wye sijn herte daer buten voecht,
Van alle der doechden hi ledich staet.
Nu bidden wy Gode, die alle raet
110[regelnummer]
Kent, onse wercken ende onse woert,
Om Oetmoet, als die ziele uutgaet.
Die negheu bandeu hebdi ghehoert.
Isser yemant die hem stoort,
Ende seit dattet niet waer en sy,
115[regelnummer]
Die brenghet bet mit rade voort:
Heb ic onrecht, ic beters my.
| |
[pagina 80]
| |
|