Gedichten
(1981)–Willem van Hildegaersberch– Auteursrechtelijk beschermdGa naar margenoot+XX. Van drien figuren.Ga naar voetnoot1Exempel vintmen veel bescreven,
Die vanden wisen sijn ghebleven
Ende gheset tot onser leer,
Op dat wy den hoechsten Heer
5[regelnummer]
Souden ontsien in allen wercken,
Ende overpeynsen ende mercken,Ga naar margenoot+
Off sijn wil ende onse begheren
Wel te samen concorderen,
Om te crighen ewich guet.
10[regelnummer]
Byden wercken diemen doet
Soe machmen proeven mitten sinnen
Wiese sijn die doechde minnen.
| |
[pagina 43]
| |
Ga naar margenoot+Tusschen goet ende quaet
Wijst ons reden die rechte maet:
15[regelnummer]
Die gheen reden en willen smaken,
Selden sel hem reden naken.
Ic heb exempel horen lesen,
Dat wy gherechtich souden wesen
Entie doeghet setten voert.
20[regelnummer]
By goeden exempel diemen hoort
Soe leertmen ondoecht wederstaen
Ende tot rechten reden gaen;
Ende wye tot rechten reden gaet,
Die siet wel hoe die werlt staet
25[regelnummer]
Ghemenghet mit onsalicheiden.
Men werct nu cleen by rechter reden,
Die wille gaeter al te boven.
Die mitten heren connen hoven,
Ende wat van Reynardien weten,
30[regelnummer]
Die sijn daer wel te punte gheseten.
Hoe sel dit int leste ghedien,
Als elck man moet die waerheit lyen
Ende van allen reden gheven?
Twaer veel nutter hier int leven
35[regelnummer]
Ghebiecht ende wat verclaert;
Wanttie langhe henevaert
En moghen wy letten noch ontvlien;
Tis een anxtelic ontsien
Mitten zonden hene te varen.
40[regelnummer]
Die hem niet te tyde en claren
Ende inden zonden langhe duren,
Dair willic sonderlinghe off rueren,
Ende by ghelycke brenghen voert
Exempel, als ic heb ghehoert:
45[regelnummer]
Elck versta die leren can.
Men leest ons hoe een heilich man
Quam ghegaen in enicheide,
Off hi woude spreken sijn ghebede,
In een busch, daert heymelic was.
50[regelnummer]
Daer hi dus ghinc ende las,
Beyeghende heem een vreemt dinck,
Als hem docht, aldair hi ghinck
Bezyden vander rechter straet.
Ic wil u segghen in wat maet:
55[regelnummer]
Daer sach hi enen Moriaen,
Begrepen in een dullen waen;
Want hi las ende droech tenen gader
Hout, telghen ende blader,
Ende had ghedraghen een langhe stont.
60[regelnummer]
Int leste bant hijt in een bont,
Dat hi hadde ende droech niet meer.Ga naar margenoot+
Den goeden man verwonderde zeer
Van sijn ruspen, van sijn draghen;
Want hi en sach daer karre noch waghen,
65[regelnummer]
Daer hi thout op mochte voeren.
Int leste, als hijt waende verroeren
Off opheffen, doe bleeff hi doot.
Des had die goede man yammer groet,
Dat hien aldus sach bederven
70[regelnummer]
Ende onder die zware borde sterven.
Die goede man den Moer daer liet,
Want hi en conden helpen niet,
Ende ghinc ter ander stadt van daen.
Aldaer soe sach hi enen man staen
75[regelnummer]
Water putten in een vat,
Des hem luttel wart te bat,
Want wat hi putte, seit die scriftuer,
Dat liep tene male onder doer,
Ende daer en bleeff altoes niet in:
80[regelnummer]
Nochtan en putte hi niet te min.
Des hadde die goede man quaet verdrach,
Dat hi hem alsoe putten sach,
Ende het niet en beschoot wat hi dede.
Doe ghinc hi voert ter derder stede.
85[regelnummer]
Daer vernam hi eer yet lanc
Hem tween, die enen zwaren planck
Hadden ghevaet ende mosten dreghen,
Ende hoer dinck was soe gheleghen,
Sy en mochtens nerghent legghen off.
90[regelnummer]
An horen weghe stont een hoff;
Wye daer in quam, die hadde vrede,
Oeck soe most hi rusten mede:
Dat hadden si te voren wel ghehoert;
Nochtan quamen si voer die poort
95[regelnummer]
Mitten planc al overdwers.
Die laste dede hem groten pers;
Mar si waren soe beraden,
Gheen en woude den anderen gaden
Ter poorten voeren in te gaen.
100[regelnummer]
Dus bleven si beyde buten staen,
Ende hoerre gheen en mochter in
Van allen desen drien den sin
Elck bysonderen exponeren,
Dat staet nu vast in mijn begheren.
105[regelnummer]
Die Moer, die thout te gader droech,
Daer hem off quam dat onghevoech,
Dat is een sondich sondaer,
Die binnen enen langhen jair
| |
[pagina 44]
| |
Ga naar margenoot+Niet te biechte en is ghecomen
110[regelnummer]
Noch penitencie heeft anghenomen
Van sinen sonden, meer noch min,
Ende set al anders sinen sin
Dan totter biecht hem te reyden.
Hi wil noch een jaer beyden,
115[regelnummer]
Ende dencket dan dat hi sal
Hem absolveren van al.
Soe beyt hi voertan totten derden,
Ende laet hem daer in soe verherden,
Dattet vierde comt in hant.
120[regelnummer]
Dus gadert hijt vaste in een bant
Van jaer te jaer ende latet hopen;
Die wech die wert hem onderlopen,
Dat hi sterft in sulker voer.
Soe blijft hi dan als die Moer,
125[regelnummer]
Die die sware borden las,
Dair hi by bedroghen was.
Tander punt, verstaet wel dit
Vanden man die twater pit
Int vat, dat qualic was ghebonden,
130[regelnummer]
Dat sijnse die in hoeft zonden
Ligghen ende langhe sijn verwesen.
Wat si vasten, wat si lesen,
Tis te mael in hem verloren;
Want God en wilre niet off horen
135[regelnummer]
Voer der tijt, suldi verstaen,
Dat sy te biechte sijn ghegaen,
Ende hebben ontfanghen penitencie,
Ende mit goeder consciencie
Hebben berou vanden sonden,
140[regelnummer]
Ende voer den priester sijn ontbonden:
Dan alre eerst soe macht hem comen
Iet te baten ofte vromen
Dat sy doen ende dat sy deden.
Hebben si ghevast of oec ghebeden,
145[regelnummer]
Alle weldaet comt dan even,
Wauneer die sonden sijn vergheven.
Die twee die den swaren planck
Mosten draghen sonder danck,
Als ic u hier te voren bediede,
150[regelnummer]
Dat sijn twee overmoedighe liede,
Die machtich sijn ende rijck van goede,
Ende mit swaren ovelmoede
Sijn begrepen onderlinghen,
Ende mit gheenrehande dinghen
155[regelnummer]
Connen comen tenighen pays.Ga naar margenoot+
Die sijn ten hoghen pallays
Wedergheseit dat hemelrijck,
Ende sijn wel der gheenre ghelijck,
Die den zwaren plancke droeghen,
160[regelnummer]
Ende hem niet en wilden voeghen
Malck mit anderen in te comen,
Dair sy rust hadden ghenomen,
Si en bleven thoren onghemaeck.
Die altoes leit op felle wraeck,
165[regelnummer]
Ende wil niet zoenen noch vergheven,
Is dat die wech om ewich leven?
Wat soude dan min off caritaet,
Die God selve tonser baet
Heeft ghetoecht soe menichfout,
170[regelnummer]
Doe sijn menscheit starff ant hout?
Hy vergaff, hi maecte soen,
Om dattet nodelic was te doen.
Twaer ons allen zeker noot,
Dat wy vreesden voerden doot
175[regelnummer]
Ende voer die langhe zerichede,
Die den nydighen sonder vrede
Was bereet van aenbeghin.
Elck versta den rechten sin
Van desen figuren, wat si houden.
180[regelnummer]
Off wy daer yet na werken wouden,
Waert niet grote rust op eerde?
Entat ewighe loon van hogher waerde
Gheeftmer off ten lesten tyden.
Dit grote ghewin an allen zyden
185[regelnummer]
Dit mocht een yghelic node ontberen;
Doch wes die luden niet en gheren,
Wat wilmen daer off veel ontdecken?
Wye den doven pijnt te wrecken
Mit sanghe off mit vedelspeel,
190[regelnummer]
Van beyden hoert hi even veel;
Weder men vedelt ofte singt,
Tgheluut hem cleyn in doren clingt,
Die willens doeff sijn voerden oren,
Als si die waerheit souden horen.
195[regelnummer]
Al en hoerden sise nymmermere,
Twaer der werlt een weynich zeer.
Wye gheen smaeck en vint in spise,
Die cock staet hem in crancken prise.
Wyen hat ende nijt opt herte leit,
200[regelnummer]
Watmen hem veel van minnen seit,
| |
[pagina 45]
| |
Ga naar margenoot+Tis hem al een wederwil.
Dus mocht een man veel liever stil
Sitten dan hi edel saet
Saeyede, daert niet op en gaet
205[regelnummer]
Doch die sayer die sal zaeyen,Ga naar margenoot+
Het mach hem qualiken al ontwayen;
Wye goet saet te zayen pliet,
Ymmer waster somwijls yet.
|
|