Nieuwe liedekens (onder pseudoniem G. Hendrikssone)

[p. 61]

Moederzang.

't Pinkend licht des daags is reeds verdwenen

en in gulden sterrenpracht

wiegelt de aarde zich zoo zacht;

waarom, kindjen, ligt ge nog te weenen?

Doe, doe, doe,

ge zijt zoo moê,

doe, doe, doe

uwe oogjens toe.

Suisend sluipt het koeltjen door de twijgen,

't kwettrend vogelkoor is stil,

niewers hoort men klank of gil:

waarom, kindjen, kunt gij ook niet zwijgen?

Doe, doe, doe,

ge zijt zoo moê,

doe, doe, doe

uwe oogjens toe.

[p. 62]

 

Kind, vergeet nu alles wat u griefde:

 

zweve uw' ziel in zaligheid;

 

waarom wakend nog geschreid?

 

Slaap en droom nu van geluk en liefde.

 

Doe, doe, doe,

 

ge zijt zoo moê,

 

doe, doe, doe,

 

uwe oogjens toe.

 

 

 

Droom, de liefde doodt het zelfverlangen,

 

voert den geest in de eeuwigheid;

 

en waar zij heur bloemen spreidt,

 

Wordt het hert door vreugd en deugd omvangen.

 

Doe, doe, doe,

 

ge zijt zoo moê,

 

doe, doe, doe

 

uwe oogjens toe.

 

 

 

Droom, de menschen moesten allen minnen,

 

niewers werd dan op 't geween

 

magt gesticht, en iedereen

 

zoû door menschenliefde welvaart winnen.

 

Doe, doe, doe,

 

ge zijt zoo moê,

 

doe, doe, doe

 

uwe oogjens toe.