Liederen voor groote en kleine kinderen

XII. - Ze liggen lang begraven.

Ze liggen lang begraven, te rusten in den dood,
De mannen, die ons Vlaandren verlosten uit den nood.
Ze zijn voor 't recht gestorven, voor Vlaandrens vrij gebied;
En daarom, lieve kindren, vergeten wij ze niet!

Uit lang vervlogen tijden verrijst de heldenschaar:
Jan Breidel, Piet de Coninck en Zannekin zijn daar!
Ze schonken goed en leven voor Vlaandrens macht en eer;
En daarom, lieve kindren, beminnen wij ze zeer.

[p. 16]

 

Van Arteveld! Oranje! vermoord door roovers hand,

 

Omdat ze trouw beminden het heilig vaderland;

 

Op ons glanst hunne glorie, een licht in leed en smert!

 

En daarom, lieve kindren - we dragen ze in ons hert.

 

 

 

Ze liggen lang begraven, maar zijn voor ons niet dood;

 

Wij moeten steeds betrachten hun strijd zoo schoon als groot.

 

Ja, eeren wij ons Vlaandren, door vlijt en plicht en moed...

 

En dan, geliefde kindren, dan leven ze in ons bloed. -