Gedichten 1861-62(1863)–Emanuel Hiel– Auteursrechtvrij Vorige Volgende [pagina 183] [p. 183] Schoone bloemen, spruit in luister. IV. Schoone bloemen, spruit in luister geurend uit 't geheime duister van onze aarde. Vogels komt en zingt nu teeder al de zoetste liêkens weder, in den gaarde. Want de bloemen wil ik plukken om Sibyla meê te smukken, te verblijden; want de liêkens wil ik zingen om haar troost en heil te bringen in haar lijden. Vorige Volgende