Gedichten 1861-62

[p. 137]

X.
Intermezzo.

 

een lichtveerdige zingt:

Jongens kijkt niet in de weereld,
alles gaat er stom en stijf;
de ondeugd loopt er rijkbepeereld,
de eer met lompen aan het lijf.
Daarom, daarom, laat ons zingen,
drinken, lachen, juichen, springen,
wie dit minne, volge ons na,
joepla, joepla, hopsasa!

[p. 138]

 

Hier bedreigt men met de helle,

 

daar wordt God ten koop gekraaid,

 

ieder spreekt voor zijn' kapelle,

 

wijl de wijsheid distels maait.

 

Daarom, daarom, laat ons zingen,

 

drinken, lachen, juichen, springen,

 

wie dit minne, volge ons na,

 

joepla, joepla, hopsasa?

 

 

 

In den stoel, genoemd der waarheid,

 

toont men nog in 't lang en 't breed,

 

's hemels weg vol licht en klaarheid,

 

schoon men zelf dien weg niet weet.

 

Daarom, daarom, laat ons zingen,

 

drinken, lachen, juichen, springen,

 

wie dit minne, volge ons na,

 

joepla, joepla, hopsasa!

 

 

[p. 139]

 

Waarom van verlichting droomen?

 

altoos draait de weereld rond,

 

ook de menschen, als de boomen,

 

vallen altijd op den grond.

 

Daarom, daarom, laat ons zingen,

 

drinken, lachen, juichen, springen,

 

wie dit minne, volge ons na,

 

joepla, joepla, hopsasa!

 

 

 

Of we groot zijn, of we klein zijn,

 

al ons doen vervliegt als kaf,

 

of we vuil zijn, of we rein zijn.

 

even goed ontvangt ons 't graf.

 

Daarom, daarom, laat ons zingen,

 

drinken, lachen, juichen, springen

 

wie dit minne, volge ons na,

 

joepla, joepla, hopsasa!