Gedichten 1861-62

(1863)–Emanuel Hiel– rechtenstatus



[pagina 82]
Het was in Mei. robert burns. Het was in mei, den warmen mei, wanneer de frissche bloemenrei zoo mild begeurde, in veld en wei, de jonge schoone Chloë; al lachend was zij opgestaan, had slechts een roksken aangedaan om dartlend door het land te gaan, de jonge schoone Chloë.
[pagina 83]
Lievelijk in den morgenstond, jonge Chloë, schoone Chloë! trippelt zij de velden rond de jonge schoone Chloë. En waar zij wendt heur' hupschen gang daar klinkt zoo luid, daar klinkt zoo lang uit elken struik een zoet gezang ter eer der schoone Chloë; en als het licht uit 't oosten schiet, zijn' reinen glans op de aarde giet, het haalt toch bij de klaarheid niet van 't oog der schoone Chloë. Lievelijk in den morgenstond, jonge Chloë, schoone Chloë! trippelt zij de velden rond de jonge schoone Chloë.