Gedichten 1861-62

[p. 76]

Sterreken.

naar het boheemsch.

Sterre met den droeven schijn,
kondet gij maar weenen,
haddet gij een hertekijn,
o, gij gouden sterrekijn
zoudt nu vonken weenen.

[p. 77]

 

Gansch de nacht, gij weenen zoudt,

 

kon dit weenen baten,

 

daar mijn meisjen op wat goud

 

al haar heil en liefde bouwt,

 

en mij heeft verlaten.