Gedichten 1861-62

[p. 72]

Menschlievendheid.

ludwig storm.

Zij hebben 't buiksken vol gesmuld,
zoo warm en lustig vloeit hun bloed;
ze zijn met menschenmin vervuld
en willen iedereen nu goed.

Zij drukken zacht elkaàr de hand
en wandlen rond den leègen disch;
zij wenschen heil aan 't vaderland,
aan wijn, aan worsten en aan visch.

[p. 73]

 

De wereldschen, de geestlijkheid,

 

'k geloof dat zij zich goed verstaan:

 

zij minnen elk vol tederheid,

 

wanneer hun' maag is wel gedaan.