Gedichten 1861-62

[p. 34]

Moederhert.

Eenvoudig meisjen, boerenkind,
met tirpen jak en holleblokken,
hoe streelend kust de zachte wind,
uw' roozewang, uw' blonde lokken!

Wat frischheid kleurt uw schoon gelaat,
wat zoets glimt in uw' lachende oogen?
uw boezem op en nedergaat,
als door een' zee van lust bewogen.

[p. 35]

 

Uw' moeder maakte een' vrouw van u,

 

zij wou uw lijf noch herte prangen;

 

gij gloeit in volle weelde nu,

 

gereed om 't vrome lief te ontvangen.

 

 

 

O, wordt eens moeder, brave meid,

 

door hem die wist uw hert te streelen;

 

de vrouw bloeit slechts in zuiverheid,

 

wanneer heur' kindjens rond haar spelen.