Wegwyser ter saligheyt

[fol. )(2v]

Eer-ghedicht.

DE Werelt woest die is vol van Onweghen,

Die Mensch niet weet waer hy sich keeren sal,

Hy is omset, ghelijck als in een Wal,

Waer hy sich keert, het en is niet ter deghen,
Den Hemel goet, met Liefd' tot hem ghenegen,

Wijst hem den Wegh om comen uyt dit Dal,

In Godes Huys, verlosset van misval,

Huys vol van Vreucht, van Ruste, ende Seghen,

Dit leeret ons dit leerlijck Boeck met vlijt,

Dat wonder nut sal wesen in ons Tijt,

In welcken dat de Menschen meest verdwaelen,

Dies uwen Lof, O Heynsi, groot sal zijn,

Soo langh' als men sal sien het Sonne-schijn,

Door wijse Leer men Eere kan behaelen.

Non est mortale quod opto'.