Vriendts-spieghel

[fol. A4r]

Inhovdt.

Titus Q. Fulvius van zynen vader Publius uyt Roomen om de Philosophie te leeren, naer Athenen in Chremes huijs ghesonden zijnde, koos zijns Vaders sone Gisippum, die met hem daghelicks Aristippi lessen hoorde, voor een vrient, ooc insghelijcks Gysippus Titum weder, en hebben elcanderen na des vriendtschaps wetten sonderlinghen besint, want nae dat Gysippi vrienden nae Chremi zijns vaders aflyvigheijdts hem een schoone, deugtsame, ende rijcke Griecksche dochter by name Sophronia ten houwlicke besorght hadden, ende zynen vriendt Titus, midts harer volmaeckte schoonheijt ende welsprekentheijdt, op haer soo zeer verlust zijnde, dat hy tot een quelende siecte geraecte, so heeft de voorseyde Gysippus zynen vriendt Tito, om hem te verquicken ende weder op de beenen te helpen, zijn eygen bruijt sonder wete van zyne magen, overgegeven, hem euenwel veysende of hy die getrout hadde, alsoo is Sophronia, Titi huijs-vrouwe sonder hare wete gheworden: Want Titus, die in Gisipps naem besliep, tot dat hy in zijns Vaders Publij plaetse (die overleden was) gheroepen zijnde, het selue openbaer maecken moeste, om zyne huijsvrouwe mede te leyden, waer over de vrienden onstelt zijnde, hem die doch ten lesten volgen lieten, doch bleuen op Gisippo zo zeer verbittert, dat zy hem korts daer naer uyt Athenen bannen, ende in d'uyterste armoede raken deden: Gysippus alsoo van zyne maghen verlaten, ende alle zyne goederen quijt zijnde, reijsde na Roomen, om zynen vrient Titum zijn armoed te kennen te gheuen, en also eenige troost van hem te verweruen, aldaer doch komende, ende sich voor zijn doir

[fol. A4v]

gestelt hebbende, is Titus uyt den huyse gekomen, en hem voorby ghegaen, zynen vriendt Gisippum, dewijl hy so slecht gekleert was, niet kennende, waer over de voorseyde Gisippus mismoedigh sich seluen socht om te brenghen: Hier en tusschen gheschiede daer een neerlaegh, alwaer Gysippus by den dooden blyuende, sich den handadigen bekende, op dat hy ter doodt raken soude, werdt alsoo voor Verronem gebrocht ende verwesen: Titus by gevalle dier tijd opt Raedthuijs komende, hoorde Gisippi naem roepen, ende werdt hem kennende daer hy na den cruyce ter doodwaerts gingh, dede hem derhaluen weder roepen, verclarende voor 'tghericht dat hy ende niet de verwesen de moorder was, dat zy derhaluen hem dooden, ende den anderen ontslaen souden, Gisippus weder street hier stercker tegens, segghende, dat hy alleen de doodt om dit zijn feyt schuldigh was, doch Titus en hieldt niet op om zynen vriendt te verlossen, tot dat Publius Ambrosius de rechte dooder selfs in zijn ghemoet gheslagen zijnde, door Godes schicking eerst voor Verronem, daer naer voor Octavianum den Keyser te voete vallende, dese twee onschuldigh dede kennen, dewijl hy sich selfs de misdader met clare redenen thoonde te wesen, waer door de vrienden verlost, ende hem voor die tijdt het leuen geschoncken werdt. Alzoo is Titus met zynen vriendt blylijck na huijs gekomen, ende heeft hem zijn eygen suster met de helft zijnder hauen ten houwelick ghegeuen.