Const-thoonende juweel
(1607)–Zacharias Heyns–
AuteursrechtvrijBij de loflijcke stadt Haerlem, ten versoecke van Trou moet blijcken, in't licht gebracht
[Folio Mmm4r]
| |||||||||||||||||||||||
Personagien.
Armoedich van leven comt voort en spreect.
O tijt der miserien, O werelt vol plaghen,
Hoe lang sal den ghebreeckighen over dy claghen?
Die als nu in drucx ellenden leven seer swaer,
In benautheyt bedroeft door veel aenslaghen,
Vol lijdens armoedich in hun oude daghen,
Wert nu 'tlichaem turbeert by veele voorwaer,
Door den tijt, als nu sienlick is en openbaer,
Die met strijt, Oorlooch, tribulacy compt beneven,
Den Mensch in overlast, seer wreedelick haer,
bedorven berooft, verjaecht, doen uytlandich sneven,
Deen vermoort, verbrant, d'ander al ghegheven,
tot om in vrijheyt te blijven in hen 'sVaders-lant,
Daerom isset nu veel tot in armoed' ghedreven,
Die nu mercklick behoeven dadich bystant,
Desolaten Armen.
Och broeder mijn vrunt, wert ghy oock aenrant,
met veel drucx armoed' ende benautheden,
| |||||||||||||||||||||||
[Folio Mmm4v]
| |||||||||||||||||||||||
Claecht ghy oock over de tijt, aen elcken cant,
Dies my oock te claghen staet met billicke reden,
Armoedich van leven,
Och vrunt hoe comt ghy alhier den deser stede,
Secht van waer is u compste dus naeckt en bloot,
En zijt dus out verkrepelt met stijve leden,
Gaende machteloos als ick in hooghen noot,
Desolaten Armen.
Ga naar margenoot+Ick come uyt vreemde landen, mijn broeder minioot,
Door den oorloch verdreven ende veriaecht,
Mijn goet gedespolieert, behouwen cleyn noch groot,
'tIsser al ghebleven 'tdient Gode gheclaecht,
Armoedich van leven.
Heeft u den Oorloch mede bedorven, 'tgheen my mishaecht
Als my door toe doen voor haer meed heeft ghedaen,
En hier wy oude Arme dus deerlick gheplaecht,
Wie sal doch inder noot ons nu bystaen,
Desolaten Armen.
Wy moghen winnen noch wercken, jae qualick gaen,
Hebben niet van te leven, wat gaen wy beginnen,
Tot om ons nootdruft te ghenieten, o Heer siet aen,
Onser ellenden die groot zijn, hier ter stede binnen,
Sent liefd'in den mensch, dats barmhertich beminnen.
Om ons oud Armen te troosten, en bystant doen,
Die doof, blint, crepel, lam zijn, niet en moghen winnen,
Daer sy 'tlichaem naerder natuyre mede voen.
Armoedich van leven.
Ga naar margenoot+O leven vol armoeden, waer sullen wy nae spoen,
Ga naar margenoot+Anders als om God te bidden, dat hy doch wil senden,
een liefdich hert inden mensch t'onser behoen,
Om mildich ons te troosten, in't leven vol ellenden,
Ghelijck als Paulus den Romeynen voor-wenden,
Ga naar margenoot+Datmen der heylighen noot, soud zijn deelachtich,
Ga naar margenoot+Die arme, oude, crepele ende blenden,
Daerom oeffent liefde aen ons aendachtich,
Desolaten Armen.
| |||||||||||||||||||||||
[Folio Nnn1r]
| |||||||||||||||||||||||
Noyt armer dan vvy ouden ons leven onmachtich,Ga naar margenoot+
VVie onser ontfermt, en sal gheen commer lijden,Ga naar margenoot+
Hy leent het den Heere, tuycht Salomon vvarachtich,
En sal hem 'tgoede vveder vergleden t'allen tijden,
End' hy vvert oock gheseghent aen allen zijden,Ga naar margenoot+
En meed' vergolden in d'opstanding der gherechten,Ga naar margenoot+
Daerom vvilt ons Armen goet doen, en niet vermijden,Ga naar margenoot+
Dat u die vrecke giericheyt niet comt bevechten.
Armoedich van leven.
VVaer soecken vvy te rusten vvy arme knechten,
VVaer sullen vvy in ons oude daghen loedgeren,Ga naar margenoot+
VVy hebben gheen tijtlick goet, als doen die slechten,
Die hier rijck zijn, en niet vvillen ontberen,
Om hun mede-leden vvat te assisteren,Ga naar margenoot+
Die out, crepel, traech zijn, heel desolaet,
Dus roepen vvy aen u O Heer der heeren,
Dat ghy en den mensch ons vvilt comen te baet.
Goede Informacy comt voort ende spreeckt.
VVat is den roep dat ghy alhier dus mistroostich staet?
En claecht en kermt, met ghebreecken veel,
Is u onrecht gheschiet, leet ghedaen door yemants daet,
VVilt het my remonstreren sonder eenich scheel.
Desolaten armen.
Och vrunt 'tis tijt om claghen, verstaet ons gheheel,
VVy zijn out, crepel, lam, alsoo elck mach aensien,
En hebben niet van te leven tot onser deel,
Oock om decxel, voetsel, vveten niet vvaer vlien.
Goede informacy.
Stelt u hert gherust, men sal u troost gaen bien,Ga naar margenoot+
En u liefde bevvijsen, dus hebt vvat passiency,
Om u te herberghen, onderhouding sal gheschien,
Door dijn naesten troost, tot uvver defency,
Die met bermhertighe ooghen aensien ter prefency,
VV's ghebrecks die veel is in 'svverelts pleyn,
Hier om een liefdich hert met benevolency,
Sal 'tuvvaerts keeren door goed' informacy reyn.
| |||||||||||||||||||||||
[Folio Nnn1v]
| |||||||||||||||||||||||
Armoedich leven.
'tIs vvel hoochnoodich dat men lieft ons bevvijst certeyn,
Maer den mensch spreeckt den tijt, heeft ons scherp beschoren,
Dats naulicx vvat moghen gheven groot oft cleyn,
Daerom ellendich desolaet, vvy schier gaen verloren.
Goede informacy.
Den mensch sal insien, vvat de Schriftuyr hen hout vooren,
En hoe hooch God den Armen haer hier bevolen heeft,
Ga naar margenoot+Datmens hantreycking sal doen sonder eenich stooren,
Ga naar margenoot+En d'ooghen niet van hen vvenden, die armoedich leeft,
Ghelijck Davidt leert, vvie den nootdruftighen geeft,
Ga naar margenoot+Sal de heer verlossen inde boose tijt voorvvaer,
Ende hy vint barmherticheyt, vvie barmhertich streeft,
Oock 'tleven ende eere tuycht Salomon claer.
Desolaten armen.
VVaert dat den mensch, d'Schriftuyr recht volchde naer,
VVy arm desolaten soud dus niet in truyren zijn,
Ga naar margenoot+Maer laes de Gierighe vreckheyt steeckt te veel in haer,
Daerom vvy moeten svverven in droevighen schijn.
Goede informacy.
Ga naar margenoot+Spreeckt God niet by Liviticus ten dien termijn,
Dat den mensch niet vvraeckgierich en moet vvesen
teghen de kinderen van s'volcx verstaet het fijn,
Maer dats hen naesten lief soud hebben, als haer selfs in desen,
Ga naar margenoot+VVant ick met de Heere, spreeckt hy ghepresen,
Ick slae mijn handen over de giericheyt,
Ga naar margenoot+En die d'Armen onder druckt, soud niet met vresen
Hun lant moet beven, soo Amos te recht uyt leyt.
Armoedich leven,
Ga naar margenoot+VVie tvvee rocken heeft, die gheve soo Lucas verbreyt,
die gheen en heeft, maer vvie slaghet vvel acht,
Dats hen even naesten, soo lief hebben planteyt,
Als haer selfs doen, helaes 'tvvert vveynich bedacht.
Desolaten armen.
Ga naar margenoot+De sondaer veracht zijn naesten, is van Belias gheslacht,
Maer vvel den Godvruchtighen, die is gheneghen
| |||||||||||||||||||||||
[Folio Nnn2r]
| |||||||||||||||||||||||
tot Broederlicke liefde, bevveecht met cracht,Ga naar margenoot+
Om zijn even naesten te troosten met herten versleghen.
Goede Informacy.
Hier van Petrus leert van de liefde te deghen,Ga naar margenoot+
Dats d'menichvuldicheyt der sonden bedeckt,
En vveest herbergich aen malcanderen met bevveghen,
oock dient elck anderen, spreeckt hy perfect,Ga naar margenoot+
Nae ghy gave ontfanghen hebt, hier toe vervvecktGa naar margenoot+
God den mensch, dat men docg d'Armen sou doen bystant,Ga naar margenoot+
die in ellendicheyt zijn daer nae u handen uytstreckt,
Om bystant doen de nootdruftighen aen elcken cant.
Desolaten armen.
Noyt ellendigher op aerden als vvy ouden aenrant
met veelderley miserien, 'tlichaem gheturbeert,
Crepel, doof, blint, ghebreecklick in lijdens bant,
Gaende svverven desolatelick achter straten verneert,
Van veel bespot, ghehaet, onvvaerdich gheloedgeert,
O Heer 'tis meer dan tijt, dat ghy nederslaet dijn ooghen
op ons Armen, dus doch ghenadich tonsvvaert keert,
Om ons in deser noot bystant by te vooghen.
Armoedich van leven.
Och menschen compt ons te baet, diet u vermoghen,
Troost ons arm desolaten liefdich en bequaem,
Laet u hert bevveghen, barmhertich nu vvilt pooghen,
Om u mede-leden nu bystant te doen eersaem.
Goede informacy.
V hoogh gedronghen noot sal ick dadich sonder blaem
aen den barmhertighen remonstreren gaenGa naar margenoot+
Hoe dat vele vvy in Cristo zijn een lichaem,
Soo dat Broederlicke liefde aen dy voortaen
sal vverden bevvesen t'uvver onderhouding plaen,
En grooten troost door mijn Goed informacy
sult ghy vercrijghen, dus vveest onderdaen
u eenighen God, en zijn ghebodt t'elcker spacy,
Ghy sult vervverven,, troostich derven,, zijn milde gracy.
Pause. | |||||||||||||||||||||||
[Folio Nnn2v]
| |||||||||||||||||||||||
>Den Barmhertighen comt voort.
VVaer ick ter vverelt my keer of gae vvenden,
Ick en hoor niet dan van droefheyt ende ellenden,
Van druck, benautheyt in dees teghenvvoordigen tijt,
Oock van svvare miserien in alle enden,
Segghens dat God te veel plaghen neder gaet senden,
'tSy roof, moort brant, oorlooch ende strijt,
VVaer med' ick bevveecht ben seer breet en vvijt,
Dat ick niet al mach comen d'ellendighen te baet,
Dier nu te veel zijn alhier in 'svverelts crijt,
Crepel, lam, doof en blint, arm desolaet,
Dees haer gheclaech en kermen altijt voor my staet,
Dat ick barmherticheyt moet bevvijsen dadelick,
VVant hen noot mijn hert bevveecht tot caritaet,
Hoe soud ick dees ellendigen dan sijn versmaedelick,
Goede informacy comt voort.
O ghy barmhertighen vveest als nu ghenadelick
dees Armen, desolaten, die dus kermen en claghen
in hun oude leven soo seer beladelick,
Dat sy den grooten noot niet moghen verdraghen,
Die dus doloreus, machteloos in dootlicker plaghen
hier ten deser stede troosteloos noch roepen
aen alle barmhertighen, dats noch nu ten daghen,
VVillen liefdich milde handen tot haer doen oopen
voor dees oude Armen, die achter straten loopen,
VVeten niet vvaer rusten in geenich diversorie,
Van veel verstooten ghehaet, hierom is nu hen hoopen,
Dat mocht vverden ghesticht een huys voor haer ciborie,
Daer sy mochten rusten by een nae des Heeren glorie,
Dus vvilt doch caritaet uyt bermerticheyt bethoonen,
En haer hooch-ghedronghen noot houden in memorie,
Ghedenckt dat Godt de vveldaet aen dy vveer sal beloonen.
Ga naar margenoot+Broederlicke liefde comt voort.
Bevvijst broederlicke liefde 'tuvver verschoonen,
Ghy barmhertighe aen u even naesten uyt deucht,
Die al nu in noot zijn en leven in hoonen
| |||||||||||||||||||||||
[Folio Nnn3r]
| |||||||||||||||||||||||
den tijt hunder pelgrimagie ter ongheneucht,
Daerom d'ellendighen nu doch troost toe veucht
met hulp, bystant, milde hen u caritaten doet,
Ghedenckt aen den verdruckten hoe cleyne vreuchtGa naar margenoot+
dat by haer vvert ghevonden, hier ter vverelt onsoet.
Den Barmhertighen.
O mijn deur desen 'der barmherticheyt ontmoet,
Can ick mijn even naesten in ghebreck sien leven,
En heb van als ghenouch jae in overvloet,
Soud ick dan desen oude Armen niet vvillen gheven?
Och jae ick vvil liefdich tot haer gaen strevenGa naar margenoot+
En mijn gaven voor den Heer haer milde schencken,Ga naar margenoot+
VVant salich zijn de barmhertighe, spreect hy daer neven,Ga naar margenoot+
En vvil barmherticheyt aen hun ghedencken.
Goede informacy.
Een blymoedighen ghever behoet God voor crencken,Ga naar margenoot+
Ende heeft hem lief, ghelijck Paulus leert voorvvaer,
Dat hy op die mildelick saeyt zijn ooghen gaet vvencken,
Dats mildelicx maeyen in overvloet te gaer.
Broederlicke liefde.
Die der Armen ontfermt, leert ons Salomon claer,Ga naar margenoot+
Die eeret God, en vvert door zijn gheduldicheytGa naar margenoot+
Oock meed' versoent, dit is openbaer,Ga naar margenoot+
Dus helpt den bedruckten, laets niet zijn ontseyt.
den Barmhertighen.
Ik vvil my tot haer altijt maken bereyt,
En broederlicke liefde inder noot bevvijsen
d'oud Armen desolaten, die ick met bescheyt
Insie het ellent, dees crepele, lammen, grijsen,
Dien ick vvil ootmoedich cleeden, laven, spijsen,
Doen huysen, hoven, decken ende voeden,Ga naar margenoot+
Om dat Davit die barmhertiche recht doet prijsen,
Soo vvie den Armen lenet sal Godt eeuvvich behoeden.
Goede informacy.
Bevvijst u broeder vruntlickheyt als den goeden,Ga naar margenoot+
En oock bermherticheyt, soo Zacharia ghevvaghen gaet,
| |||||||||||||||||||||||
[Folio Nnn3v]
| |||||||||||||||||||||||
Ga naar margenoot+Soo dijn goetdadicheyt duyrt eeuvvichlick als den vroeden,
Ga naar margenoot+VVant de bereyde goetvvillicheyt in Gods behaghen,, staet,
Ende hy zijn ghenade overvloedichlick daghen,, laet,
Dat sy van als ghenoechsaem hebben tot goede vvercken,
Om d'Armen te gheven, die nu met veel aenslaghen,, quaet,
Sijn ellendichlick bedroeft, alsoo het is te bemercken.
Broederlicke liefde.
Ga naar margenoot+'tBlijft hem niet ongheloont, sprack Cristus als den stercken,
VVie een van desen minsten een croes cont vvaters gheeft,
En vvat ghy dees Broederen doet in dese percken,
Dat doedy hem, dus doch tot d'Armen streeft.
Goede informacy.
Ga naar margenoot+Maer vvy die sterck zijn, leert ons Paulus beleeft,
Sijn schuldich te draghen der svvacken cranckheden
van ons even naesten, so vvie daer niet en heeft,
Sullen vvy vertroosten, vvant 'tzijn ons mede leden.
Broederlicke liefde.
Ga naar margenoot+Merckt aen den goeden Iob, hoe hy vvas met reden
der lammen voeten, ende der blinden ooghen,
Hy verloste d'Armen, die daer riepen hier beneden,
Om troost en baet, als een Vader ginck tot haer pooghen.
Goede informacy.
Ga naar margenoot+Merckt aen Tobias hoe hy leerde onghelooghen
zijnen soone, dat hy den Armen soud meed'deelen,
VVendet u niet van haer, sprack hy onbedroghen,
Om hen ghenadichlick t'aensien als den eelen,
Gheeft rijckelick hebt ghy veel ginck hy beveelen,
Hebt ghy vveynich, soo gheeft daer van vol trouvven,
Soo sult ghy recht loon versamelen sonder schelen,
Ga naar margenoot+VVant aelmissen verlossen van dootlick benouvven,
Daerom milde gheeft, sprack hy sonder rouvven,
Ga naar margenoot+Om den naeckten met u cleederen te cleeden fijn,
Soo meucht ghy vry zijn, en 'tleven behouvven,
Gheeft ghy aelmissen van uvven broot ende vvijn.
den Barmhertighen.
Helaes noch langher meerder bevveecht met d'Armen divijn,
| |||||||||||||||||||||||
[Folio Nnn4r]
| |||||||||||||||||||||||
Als ick te recht bemerck, vvat het vverck der caritaten
al heeft ghevvrocht, en oock vvercken mach in mijn,
Hoe can ick inder noot, haer als dan verlaten.
Broederlicke liefde.
Hebt doch ghedult, leert Syrach dijnder baten,Ga naar margenoot+
Met u even naesten, laetse niet ledich scheydenGa naar margenoot+
Als sy in drucx nooden zijn, ghedronghen boven maten,Ga naar margenoot+
VVilts' dan aennemen, en in dijn huys gaen leyden,
Soo sal u licht claer schijnen sonder verbeyden
in die duysternis, als den dagheraet claer blincken,
Dus vvilt tot die ellendighen u bereyden,
Om hun te versadighen, in droefheyt oock ghedincken.
den Barmhertighen.
Ick vvil op die Armen altijt gaen mincken,Ga naar margenoot+
En thoonen barmherticheyt, als God selfs heeft ghedaen,
Die ons verlost heeft van 'svyants listich crincken,
En ons die Armen bevolen met soet vermaen,Ga naar margenoot+
Die altijt by ons zijn, hoe soud ick dan teghen staen
des Scheppers groot ghebodt, bevolen soo dierbaerlick,
Daerom vvil ick der bedroefden hen nemen aen,
Die nu desolaet leven in pijnen svvaerlick.
Goede informacy.
Helpt die oud ellendighen, vveest voor haer spaerlick,
Die soo seer verlanghen, en noch cleynen troost vercreghen,
Ghy die nu barmhertich zijt, aensiet doch nu claerlick
met een ootmoedich hert, op d'Armen met bevveghen.
Om haer bystant te doen, vveest doch al gheneghen,
Laet u herten niet verdrieten hen truyrich claghen,
VVeest langmoedich, spoedich, met die herten versleghen,
Om haren svvaren last eenichsins te helpen draghen.
Broederlicke liefde.
O ghy kinderen des verstants, vveest doch nu ten daghen
liefdich en barmhertich tot den Armen bevonden,
Die nu in doots nooden zijn, deur veelderley plaghen,
VVilt doch hen ghebreck nu dadichlick deurgronden,
Ghedenckt hoe dat de aelmissen uytvvisschen de sonden.Ga naar margenoot+
| |||||||||||||||||||||||
[Folio Nnn4v]
| |||||||||||||||||||||||
Den gierighen Vrecken comt voort ende spreect.
O leven vol vvellusten, met vveelde verheucht,
Noyt en is gevonden in my gheen ongheneucht,
Mijn ziele is vol van alderley overvloet,
Ter vverelt schep ick inden vleysch soo groote vreucht,
Om dat my niet ontbreeckt eenich tijtlick goet,
Ick vveet het te vercrijghen, vvant op vvoecker moet
elck my opbrenghen, soo veel als ick begeer,
Al vvaert dat ick yemanden beledichde onsoet,
Streckt al tot simonie, ende vvoecker vveer
seer fraudulentelicken, soo neem ick mijn keer
tot die my aenroeren, om handel meed te drijven,
Ick laet sorghen die in plaghen moeten leven seer,
Al soud' daer gaen in truyren veel mannen en vvijven,
Ick sal by mijn rijckdom vvel in vveelde blijven,
Iae mijnen schat sal my inder noot bevvaren,
Niet vvil ick den Armen daer van gherieven,
Diet niet en hebben, laten die vry sparen,
Ick sal tot mijnder tafel vvel soo veel vergaren,
Dat my niet sal ontbreecken, soo lang als ick mach leven,
Al soud ick daerom mijn ziel en consciency besvvaren,
Ick en sal den Armen daer niet af gheven,
Elck mach selfs voor hem sorghen hier beneven,
VVant mijn vleys begeert in overvloet te zijn,
Soud ick dan nu yet deelen, die armoedich svveven,
Neen ick laetse troosteloos, vvie leeft in droeven schijn,
Al quamen al die Armen nu dadich tot mijn,
En begeerde van my een magher prooven,
Ick en sal hem niet gheven, al leefden sy in pijn,
VVant mijn ooren zijn ghestopt voor haer als den dooven,
En sy vverden van my verstooten en verschooven,
Niet als voor mijn familie geeft ick ten lesten,
VVaer zydy mijn dienaer, niet als den groonen,
Comt naerstich en dient my in't Oost ende vvesten.
Der Godloosen dienaer.
Ga naar margenoot+VVat belieft u Monsieur vvat mach u resten,
| |||||||||||||||||||||||
[Folio Ooo1r]
| |||||||||||||||||||||||
Secht vvat ick sal doen naer uvver begeeren.
Den gierichen vrecken.
Bereyt die tafel delicatelick, ick moet my mesten,
VVant mijn vleysch ghelust om te domineren.
Der Godloosen dienaer.
'tIs al behandicht mijn Heer tot uvver eeren,
Dus gaet in de zale, eet, dringt, vvort niet sat,
Ick sal u van als ghenouch vvel accommoderen,
VVant veel is tot u tafel, om te bereyden rat.
Den gierichen vrecken.
Laet ons dan passeren, vvant ick vverd moed en mat,
Om hier langher te staen tot mijnder ontbaten.
Der godloosen dienaer.
Alst u gelieft ben ick gereed verstaet vvel dat,
Gaet ghy voor henen, sonder my te haten,
VVant vvy beyde vette soppen niet gaern verlaten.
Pause. Die oude armen tsamen uyt.
Armoedich leven.
Noch seer cleynen troost.
Desolaten Armen.
Tot om ons verlichten.
Armoedich van leven.
In't VVest ende Oost.
Desolaten Armen.
Noch seer cleynen troost.
Armoedich leven.
Dit my doch seer noost.
Desolaten armen.
O vvy arme vvichten.
Armoedich leven.
Noch seer cleynen troost.
Desolaten armen.
Tot om ons verlichten,
VVat gaen vvy aenrichten,, dat veel naer hun plichten,
| |||||||||||||||||||||||
[Folio Ooo1v]
| |||||||||||||||||||||||
hen niet schuldich kent, vvaer gaen vvy henen,
Datmen huys noch plaets voor ons gaet stichten,
Nae vvie zijn ons ghesichten, op vvie sullen vvy lenen?
Armoedich leven.
VVat vvy al claghen, kermen ende steenen,
Seer cleynen troost is ons noch naeckende,
Hierom desolatelick mogen vvy vvel vveenen,
Dat den gierichen vrecken niet nae ons is haeckende.
Desolaten armen.
O Heer vvat gaen vvy hier neer, als nu maeckende,
dat vvy hier nemen moeten leven versmadelick
Ga naar margenoot+vanden gierighen, daer vvy niet af zijn smaeckende
eenich prooven, O God van boven, vveest ons ghenadelick.
Armoedich leven.
Ga naar margenoot+O ghy gierighe, vveest als nu ons ontladelick,
Laet doch u hert bevveghen, ghy hertneckighe te samen,
Om ons Armen liefdich te troosten met daden dadelick,
Ontsluyt doch milde handen voor ons naer 'tbetamen.
Desolaten armen.
Aleer vvy heel vergaen, vvy Armen onbequamen,
Om vvinnen ofte vvercken, vvy moghen spoeden niet,
Ga naar margenoot+Daerom ons bystant doet, vertroost ons sonder blamen,
Ga naar margenoot+Ghedenckt aen het loon, dat u Godt sal geven siet,
Als zijnder Heerlickheyt u sal helpen uyt verdriet,
End' door u doen heylich maken reyn ende jent.
Ga naar margenoot+Daerom doch o menschen ons bystant doet en biet,
Helpt ons ghy diet u vermoghen pertinent.
Armoedich leven.
O Heer ghy die alle herten hier neder kent,
Ende opten bedruckten vvel siet sonder falen.
Broederlicke liefde.
Sijt stil en gherust, ghy vvert verlost van u ellent,
Ende oock mede ghetroost nu teene malen,
Aensiet die liefde totten Barmhertighen dalen,
Met minlicke stralen tot ootmoedicheyt gheneghen.
den Barmhertighen.
| |||||||||||||||||||||||
[Folio Ooo2r]
| |||||||||||||||||||||||
O liefde door u sal ick die Armen troosten te deghen,
VVant in't binnenste mijnder herten schiet barmherticheyt,
Soo dat ick met d'Armen heb soo groot bevveghen,Ga naar margenoot+
Comt hier tot myvvaerts, ghy vvert in mijn huys gheleyt.Ga naar margenoot+
VVant vvy zijn in Christo een lichaem soo Paulus verbreyt,
Comt mijn mede-leden als vrunden delicaet,Ga naar margenoot+
Ick sal u spijsen, laven, cleeden met bescheyt,
Comt sit hier neder, en rust metter daet,
O Broederlicke liefde doch haestich gaet,
Haelt spijs en dranck voor dees mijn leden fijn,
Die ick beminne altijt vroech ende laet,
Door den volcomen bant der liefde, die doet bevveghen mijn.Ga naar margenoot+
Broederlicke liefde.Ga naar margenoot+
Ick gae henen in een vrolicken schijn,
Om dat ghy dees armen troost vvilt disponeren.
Den Barmhertighen.
Ick sal hen vertroosten tot elcker stond divijn,
Herberghen, spijsen, laven, in haer cranckheyt visiteren,Ga naar margenoot+
Broederlicke liefde bevvijsen Gode ter eeren,Ga naar margenoot+
Aen u mijn ledekens vrundich en lojalich.Ga naar margenoot+
Broederlicke liefde.
Siet eet ende drinckt t'uvver versaden sonder deren,
VVant die u vertroost, vviens ziele vvert salich.Ga naar margenoot+
den Barmhertighen.
O liefde die in my soo zijt deurstralich,Ga naar margenoot+
Dat ick barmherticheyt sal aen dees mijn leden doen,Ga naar margenoot+
Die God ons ghelaten heeft, en vercoren principalich,Ga naar margenoot+
Dus zijt ghetroost, eet, drinckt avont ende noen.
Broederlicke liefde.
V armoedich leven vvert aenghenomen coen
vanden Barmhertighen, dus vvilt den Heere loven,
Prijst ende danckt hem al hier in dit saysoen,
Dat hy een liefdich hert inden mensch sent van boven.
Desolaten Armen.
O ghy Barmhertighen, u ghenaeckt geenich bedroven,
Dat ghy onser aenneemt, en brengt uyt alle svvaerheyt,
| |||||||||||||||||||||||
[Folio Ooo2v]
| |||||||||||||||||||||||
Ga naar margenoot+Ghy sult eeuvvich blijven, en niet zijn verschoven,
V licht sal opgaen in duysternis, als de claerheyt.
Armoedich leven.
Ga naar margenoot+ VVie onser lenet, sullen kinderen inder vvaerheyt
des Alderhoochsten zijn, soo Lucas gaet beschrijven,
Ghedenckt aen dat loon, die God de sulck toe eenpaer seyt,
Dat het inder eeuvvicheyt niet sal vergeten blijven.
Den Barmhertighen.
Ga naar margenoot+Doch hier door ick beminne u noch meer int' bedrijven,
Ga naar margenoot+En gheve u dese nacht-rocken te trecken aen,
Die teghens de coude u sullen vvermen aen dijn lijven,
VVant lijt u lit, soo lijt het mijne, vvilt dit verstaen,
Desolaten armen.
V villen vvy altijt segghen danck, en zijn onderdaen,
Die ons doet cleeden, voeden, laven en spijsen.
Armoedich leven.
God de Heer vvil u bevvaren, en in zijn rijck ontfaen,
Die ons dees liefdighe troost dus gaet bevvijsen,
God salt u loonen, dat ghy ons oude grijsen,
Dus inder noot,, bystant groot,, doet nae ons begeren.
den Barmhertighen.
Altijt blijf ick bereyt, t'aennemen uvver verseren,
VVant in my is die liefde tot dy ghevlooden.
Desolaten armen.
VVy verhoopen te gaen, en tot een ander keeren,
Die ons t'zijnder tafel meed vvel can nooden.
Armoedich leven.
Die ons ghetroost heeft, dancken vvy niet als den snooden,
VVant inder eeuvvicheyt sal u God ghedencken,
Voor die ons zijn gaven soo mildich gaet schencken.
Den Barmhertigen met broederlicke lieffde blijven binnen en sluyten toe.
Ga naar margenoot+Goede informacy.
Soo mijn dunckt hebt ghy al grooten troost ontfanghen,
Dus vvel getracteert hierin ick heb behaghen.
Desolaten armen.
| |||||||||||||||||||||||
[Folio Ooo3r]
| |||||||||||||||||||||||
Den Barmhertighen deed ons zijn gaven soo liefdich langhen,
En blijft noch bereyt om sorch voor ons te draghen.
Goede informacy.
Ick vveet een gierighen rijcken, comp laet ons ghevvaghen
om hem sich aen te spreken, of hy vvat vvil gheven
tot dijns levens onderhouding, vry staet ons te vraghen,
Of hy van zijn overschot u vvat vvil doen hier neven.
Armoedich leven.
Och dat vvaer goet, mochten vvy crijgen in ons oude leven,
Om gheen ellendich ghebreck meer op aerden te derven,
Dat den Gierigen vrecken meed mocht bevveecht zijn even
als den Barmhertighen, vvy souden een vreucht beerven.
Goede informacy.
Laet ons tot hem treden om niet langher te svverven,Ga naar margenoot+
Hier moet hy vvoonen, soo ick heb behouvven recht,
Hola hou vvaer sijdy?
Der Godloosen dienaer.
VVat is u gelieven, vvat vvilt ghy vervverven,
Dat ghy hier compt cloppen eenvoudich slecht.
Goede informacy.
Syt ghy den meester?
Der Godloosen dienaer.
Neen ick ben syn knecht,
Ofte syn dienaer, soo ghy't lieffs vvilt hooren.
Goede informacy.
Is u meester by huys.
Der Godloosen dienaer.
Iae hy sit over mael, dus vvilt hem niet stooren,
Om te versadigen syn natuyr, sonder schromen.
Goede informacy.Ga naar margenoot+
Sit hy over mael soe syn vvy vvel te pas ghecomen,
Soo doet hier open, ick moet hem noodich spreecken,
Syt gegroet monsieur, vvant ick als den vromen
hier tvvee oud armen tot u breng met veel ghebreecken,
Die om bystant roepen alst is gebleecken,
Dus vvilt honorabellick, dees u caritaten bijen,
| |||||||||||||||||||||||
[Folio Ooo3v]
| |||||||||||||||||||||||
tot onderstant van hen machteloos leven ghestreecken,
In al armoed' die nu troost behoeven soo ghy meucht sien.
Den gierighen vrecken.
VVilt met die Armen alhier van my vlien,
Ick vvil haer niet geven, noch staen in staden,
VVant gheen troost sal van my tot haer gheschien,
Ick moet het mijn behouvven tot mijn siels versaden.
Goede informacy.
Neen vrunt vvilt u al anders laten raden,
Ga naar margenoot+Ghedenckt vvat den Propheet Ezechiel met reden
ons leert, datmen den nootdruftighen sal ontladen,
Den hongerighen broot deelen, den naeckten cleden,
Ga naar margenoot+Gods gheboden houden, die crijcht het leven vol vreden:
Maer vvie rijckdom lief heeft, en sal daer schier
Ga naar margenoot+gheen nutticheyt af hebben, dus denckt aen u leden,
Dat ghy een lichaem, een geest zijt voor den Vader fier.
Den gierichen vrecken.
Ga naar margenoot+Godt die der Armen sterckte is in elcker quartier,
En in droefnis een toevlucht, soomen Esaie leest,
Bidt die om troost en bystant met manier,
Die mach u helpen, dus gaet van my onbedeest.
Goede informacy.
O vrient 'tis vvonder, dat ghy u niet en vreest,
Ga naar margenoot+Dat den Armen van u niet mach zijn deelachtich,
Ga naar margenoot+Die u soo dier bevolen zijn, daerom barmhertich vveest,
Ga naar margenoot+Of daer sal een onbarmhertich Oordeel gaen crachtich
Ga naar margenoot+over dijne sonden, soo ghy d'Armen sijt verachtich,
En ghy vreckegiericheyt teghens u naesten drijft,
Ga naar margenoot+Daerom doe bystant dees Ouden, God salt zijn ghedachtich,
Ghy vvert rijckelick ghezeghent, soo ons Syrach beschrijft.
Desolaten armen.
Ons doch een vveynich van u overschot gherijft,
Dat bidden vvy uyt minnen, vvy arme persoonen.
Armoedich leven.
Siet aen onser leven, hoe arm en moedich het blijft,
En moeten ons nootdruft ghenieten van goede pathroonen.
| |||||||||||||||||||||||
[Folio Ooo4r]
| |||||||||||||||||||||||
Dus vvilt onser ontfermen..
Den gierigen vrecken.
God vvil u helpen t'uvver verschoonen,
Ick en geeft u niet.
Goede informacy.
O dus troosteloos te hoonen,
En u even naesten gheen lieft vvilt bethoonen,Ga naar margenoot+
En soeckt niet dan giericheyt tot infernale sonden,Ga naar margenoot+
VVaer van Petrus schrijft, dat God de sulck sal beloonen
met d'euvvich verdoemenis in d'helsche gronden,
Van over langen tijt niet vertoeft ten geenen stonden,Ga naar margenoot+
En dat haer verderffenis oock niet slaperich is,
Daerom huylt ende vveent gaet Iacobus verconden,
Over dijn ellendicheyt, vvant ghy hebt u troost ghevvis,
Om dat ghy d'Armen versmaet, die God heeft vercoren fris,Ga naar margenoot+
En laetse troosteloos by u en sit in overvloet,Ga naar margenoot+
Hoe cont ghy ontvlieden d'eeuvvich verderffenis?
Dat ghy dees Armen u mede-leden gheen bystant doet,
Devvijl ghy 'tvermeucht,
Den gierigen.
Ick secht u met spoet,
Dat ghy van my vvilt haestich scheyden.
Ick sal hen niet ontladen noch yet gheven soet,
Ick vvilt liever op vvoecker uyt stellen sonder beyden.
Goede informacy.
Merckt aen Daniel vvat hy teghen den Coninck seyden,Ga naar margenoot+
Dat hy hem los maken soud van zijn sonden rebel,
door vveldaet aenden Armen, maer niet hy bereyden,Ga naar margenoot+
Daerom vverde hy ghestraft met haesten snel,
Dat hy vande lieden vverde verstooten seer fel,
Most seven jaer by de dieren en ossen eten,
Dus meucht ghy exempel nemen aen sulcx straffe fel,
Dat God den Godloosen heeft noyt te plaghen vergeten.
Desolaten armen.
Ghedenckt ghy hier zijt in vveelde gheseten,
Ende siet dat u Broeder veelderley ghebrecx lijt.
| |||||||||||||||||||||||
[Folio Ooo4v]
| |||||||||||||||||||||||
Armoedich leven.
Ga naar margenoot+Laet die vvenend' niet sonder troost, maer vvilt vveten,
dat ghy hoort te truyren, met ons truyrigen int crijt,
Dus neemt onser aen.
Den gierigen.
Neen tot gener tijt,
Dus haest u met vlijt,, te scheyden van mijn
Goede informacy.
Ga naar margenoot+Gedenckt aen die Sodomyten die aller volheyt fijn,
Hadden in goede vrede, maer d'armen holpen sy niet,
Ga naar margenoot+So dats Godt liet vergaen, daer een svvaer gepijn,
Met svvevel ende vier vanden hemel siet,
Ist aldien ghy meed d'armen verdruckt met verdriet,
Ga naar margenoot+Soo en sult ghy inden huyse niet vvoonen die aldaer
van ghehouvven stenen gebouvvet sijn verstaet dit yet,
Maer dat u meed' over comen sal veel prijckelen svvaer.
Den gierigen vrecken.
Staet ghy hier noch langer, om te quellen my in't openbaer,
Ick en sal u voorvvaer niet geven een haer,
VVaerom meucht ghy my dus infesteren,
'tIs t'mijnder oneeren,
Ick die inder vreuchden solaes ben gheseten claer,
Soo menich jaer, heb ick voor der armen kaer,
Gheen vveynich eenpaer, vvillen ontbeeren,
Noch illumineren,
Daerom wilt van my nu dadelick keeren,
Laet my domineren, nae mynder begeeren,
Ghy sult my niet impelleren, noch myn hert bevvegen,
Dus haest u van hier.
Goede informacy.
Ga naar margenoot+VVee u ghy gierige rijcken leert Christus vvel te degen,
Ghy die verlaet syt, vvant ghy hongeren sult,
Ga naar margenoot+VVee u ghy die lacht, ghy sult truyren verslegen,
Om dat ghy soeckt dat vergancklick is en blijft onverdult,
En vvaeckt nae rijckdom, d'vvelck 'tlichaem verteert vervult,
Hoe sout ghy gierigen door u vreckheyt onstraflick blyven.
| |||||||||||||||||||||||
[Folio Ppp1r]
| |||||||||||||||||||||||
Soo ghy teghens den Armen vvilt soecken onschult,
Dat ghy voor hen niet hebt, maer meuchtse vvel gherieven,
Doetsevenvvel troosteloos van u verdrijven,
door u Vrecke giericheyt met smadich prachten,
Hoe sult ghy die hel ontvlien, soomen leeft door 'tbeschrijven
van veel Propheten, dat u naeckt 'teeuvvich versmachten.
Den gierigen vrecken.
Haest u van hier of ick coom tot dy onsachten,
VVant uvver blamacy mach ick niet langher verdraghen,
Ghy derft met dees vvagebonden hier niet staen vvachten,
Ick en sal haer doch niet gheven ten ghenen daghen.
Goede informacy.
Tfy u Vrecke gierighen, u naeckt veel plaghen,Ga naar margenoot+
Hoe svvaerlick sult ghy int' rijcke Gods gaen,Ga naar margenoot+
Hier van Christus by Lucas doet ghevvaghen,
Dat die Vrecke rijcken sullen svvaer oordeel ontfaen,
Om in't Hemelrijck te comen, voor die niet bystaen
die Armen, maer verlaten hen op rijckdom alleen.Ga naar margenoot+
Hier door Iacobus verhaelt van hun ellendicheyt plaen,
Dat hen rijckdom verrot, de cleeders de motten ghemeen,
En 'tgout silver verroest, dat teghen hen nae reen
ghetuychenisse vvesen sal, al tot blamacy,
Ende als vier het vleesch is verterende heen,Ga naar margenoot+
Haren schat des thoorns voor God telcker spacy.
Den gierighen.
Ick hebbe ghenoech van uvver reprobacy,
Dus packt u van hier sonder langer te dralen,
Desolaten Armen.
O Heer daer is by den gieriggen doch gheen gracy,
Om yet te troosten ons leven vol qualen.
Armoedich leven.>Ga naar margenoot+
Ons onderhout is noch vveynich, vvaer sullen vvy't halen,
Om in ons oude daghen vvat rust te vinden,
Nu den Rijcken vrecken gheen barmherticheyt doet dalen
aen ons, maer troostloos veracht, als den ontsinden.
Goede informacy.
| |||||||||||||||||||||||
[Folio Ppp1v]
| |||||||||||||||||||||||
VVy moghen vvederom gaen aenden beminden
barmhertighen, die seer affabel is en convenient,
En sien of hy zijn buydel of tassche vvil ontbinden,
Dat hy onderstant doe tot dijn leven present
Ga naar margenoot+En laten desen dvvaes in vreden, vvant haest ontrent
Ga naar margenoot+sal zijn ziel hier gheeyscht vverden, dan mach hy aenschouvven
Ga naar margenoot+VViens dat het sal zijn, dat hy impertinent
bereyt had, dat hy in overvloet meend te behouvven.
Desolaten armen.
Dus moghen vvy al gaend' ons hooft vvel clouvven,
O vermits vvy vanden gierigen niet moghen derven.
Armoedich leven.
'tSal hem in't leste noch vvel seer berouvven,
Dat hy ons troosteloos liet, als hy moet sterven..
Goede informacy.
Ga naar margenoot+VVaer zijt ghy Barmhertighen, groot is u erven,
Aenhoort vvat vvedervaren is dees beyd' ermen,
Hoe dat sy vanden Vrecken gierighen niet connen vervverven
eenich hulp of troost, maer met ydel dermen
van hem veracht, verstooten, sonder ontfermen,
Hoe vvel hy gheseten is in volheyt overvloedich,
Even vvel by hem en is gheen erbermen,
Dus comen sy vveder tot u en bidden ootmoedich,
Oft ghy hen noch vvat tot onderstant vvilt gheven goedich,
Dat in hun oude leven mocht vverden verteert,
Om nae de nootdruft t'onderhouden in eeren vroedich.
Dus o ghy Barmhertighen met bystant dees revereert.
Den Barmhertighen.
Ga naar margenoot+Coomt mijn leden, de liefde tuvvaerts keert,
Siet daer, dits tot onderhouding' van u te samen,
VVant uvver ellendicheyt my barmhertich deert,
Dat ick u altijt troost sal bevvijsen naer 'tbetamen,
Ga naar margenoot+Nae dat ick gave ontfanghen heb in goeder famen,
Ga naar margenoot+Sal ick Broederlicke liefde aen u mijn leden doen,
Ga naar margenoot+VVy moeten deur malcander henen zijn als den bequamen,
Ga naar margenoot+Ick sal u cleeden, voeden, herbergen avont en noen.
| |||||||||||||||||||||||
[Folio Ppp2r]
| |||||||||||||||||||||||
Armoedich leven,
De Heere vvil u de vveldaet beloonen in dit saysoen,Ga naar margenoot+
Dat ghy becleet zijt, als zijn Heylighen vercooren,Ga naar margenoot+
met d'hertgrondelick barmherticheyt t'onser behoen,
Ende met vrundich ootmoedicheyt naer 'tbehooren.
Desolaten Armen.
O ghy die sulck een vreucht vervvacht, dat noyt met oorenGa naar margenoot+
en is ghehoort, noch ghesien, met geenich ooghen,Ga naar margenoot+
Behalven dijn God, die op hem vvachten alvooren,
Dat ghy uyt barmherticheyt dees lieft ons doet betooghen.
Goede informacy.
Als een kint des Alderhoochsten sal u God verhooghen,Ga naar margenoot+
Om dat ghy den Armen leent tot allen tijden,Ga naar margenoot+
door ongheveynsd' Broederlicke lieft onbedrooghen,Ga naar margenoot+
Dat ghy vierichlick uyt een reyn hert doet verblyden
dees u leden, die ghy troost bevvijst aen allen zijden,Ga naar margenoot+
En hebts als u selven lief, soo ghy doet blijcken,Ga naar margenoot+
Daerom sult ghy gheseghent sijn sonder vermijden,Ga naar margenoot+
Ende sult het leven vinden by den Vader der rijcken.
den Barmhertighen.
VVie goeden heeft, leert ons Syrach al ghelijcken,Ga naar margenoot+
Die sal sijn naesten lenen, en doen een vverck grootGa naar margenoot+
der barmherticheyt in alle vvijcken,Ga naar margenoot+
Daerom hebbet ghedult, leert hy minioot,
Met dijn even naesten, en helpt hen inder noot,Ga naar margenoot+
Verliest u gelt geern, om u broeders vvil cleyn,
Samelt u een schat nae den ghebode bloot,Ga naar margenoot+
des Alderhoochsten, dits immers ons leering ghemeyn,Ga naar margenoot+
Soud ick dan gheen bystandt doen dees mijn naesten reyn?
Och jae ick heb soo groot medelijden met haer,
Dat mijne goeden, die vanden Heere zijn alleyn,
Soo vvel voor hen is, als voor mijn selfs voorvvaer.
Goede informacy.
Ghedenckt aenden Vrecken viltsen, den gierighen svvaer,Ga naar margenoot+
Dat zijn tijt haest om comen sal, sonder lang vertoven,Ga naar margenoot+
Als hy in't alderminst niet sal naedencken daer,
| |||||||||||||||||||||||
[Folio Ppp2v]
| |||||||||||||||||||||||
Ga naar margenoot+Soo sal God deur zijn giericheyt hem straffen van boven,
Met d'alderschrickelickste doot, van hem eeuvvich verschoven
Ga naar margenoot+Daer hy hem op verlaet, sal hy in ondergaen,
En een barmhertich Oordeel vervvacht hy met bedroven,
Om dat hy gheen barmherticheyt zijn leden heeft ghedaen.
Den Barmhertighen.
Comt ghy die ick beminne, ick vvil u bystaen,
En altijt troost bevvijsen in uvver ellenden
Armoedich leven.
Den Heer vvil u beloonen, en in zijn rijck ontfaen,
Om dat ghy inder noot ons altijt vvilt bystaen.
Desolaten armen.
Den Barmhertighen moet altijt leven onbelaen,
Die onser liefdich aenghenomen heeft in deser benden.
Den barmhertighen.
Comt ghy die ick beminne, ick sal u bystaen,
En altijt troost bevvijsen in uvver ellenden,
Door liefde die God in my gaet senden.
Hier gaen de Armen, Goede informacy met den Barmhertighen binnen.
Ga naar margenoot+Den Gierichen vrecken sit ter tafel, ende siet de Doot comen ende spreeckt.
O noyt soo verschrickt, ay my ick vverd soo bangen,
Ick sie de doot, die comt hier om mijn leven,
VVaer sal ick nu blijven, vvie sal my ontfanghen?
Ga naar margenoot+O vvellust, o vveelde, vvaer zijt ghy ghebleven,
Dien ick gheobserveert heb in mijn tijt verheven,
Helaes moet ick nu van al mijn goederen scheyden,
Mijn gout, mijn silver en vvoud d'Armen niet gheven,
O doot seer groot, vvilt noch vvat verbeyden,
Ick heb my noyt tot dy gaen bereyden,
Comt ghy my dies verrasschen, och hoe bang vvert mijn,
Vleesch dat in overvloet my heeft gaen verleyden,
Dat mijn ziel heel bloot is in crancken schijn,
O vvereltlick vvellust, vvaer is nu de vveelde fijn,
| |||||||||||||||||||||||
[Folio Ppp3r]
| |||||||||||||||||||||||
die in my vvas, doen ick d'Armen ging versmaden,
O doot ghy compt t'onpas met svvare pijn,
Dat mijn geest uyt den vleysch scheyt nu ten quaden,
O Heer vvilt over my uytstorten dijn ghenaden.Ga naar margenoot+
Pause. Bewijs der Schrituyren met Broederlicke liefde comen voort.
Broederlicke liefde spreect.
Aenhoort ende bemerckt ghy beminde op aerden,
VVat loon den Barmhertighen vervvacht,
Die d'Armen liefdich ghetroost heeft in vvaerden,
En oock de straffe fel, die hen troosteloos heeft veracht,
Dit is mijn lief om hooren van desen vvijs bedacht,
Die met bevvijs-reden uyt der Schriftuyren vvijt,
VVel sal gheven te verstaen, die hier naer tracht,
Hoe God elck sal beloonen op zijn bequamen tijt.
Bewijs der Schriftuyren.
Hier van Salomon schrijft, dus vveest verblijt,Ga naar margenoot+
Soo vvie der barmherticheyt en goedicheyt nae jaecht,Ga naar margenoot+
Die vint het leven der barmherticheyt, dit seker zijt,
En vvie zijn ooren toestoppet als d'Armen claecht,Ga naar margenoot+
Die sal oock roepen niet vverden verhoort onversaecht
Dus vvil God elck nae zijn doen beloonen.
Broederlicke liefde.
Dat is noch 'tbest, en svvaerste niet dat my behaecht,
God vvil het in't oordeel al anders bethoonen.
Bewijs der Schriftuyren.
Davidt schrijft, dat God die barmhertighe sal verschoonen,Ga naar margenoot+
Dat sy eeuvvichlick sullen blijven met eeren,Ga naar margenoot+
Hen hoorne sal verhoocht vverden sonder hoonen,Ga naar margenoot+
En haer licht sal sal inder duysternis opgaen sonder deeren,
Daer teghen de godloose vervloeckt God met verseren,
En vverden uytgheroet tot haerder schanden.
Broederlicke liefde.
Dit is noch 'trechte loon niet vanden Heer der Heeren,
| |||||||||||||||||||||||
[Folio Ppp3v]
| |||||||||||||||||||||||
Ghy moet het al anders uytlehghen met verstanden.
Bewijs der Schriftuyren.
Ga naar margenoot+Soo sal ick 'trechte loon openbaren als den valianden,
Ga naar margenoot+Ghedenckt als den Sone des Menschen comen sal
Ga naar margenoot+in zijner heerlickheyt, ghelijck den triomphanden,
Met zijn heylighe Enghelen veel in't ghetal,
En sullen voor hem vergaderen de volcken al.
En salse vanden ander scheyden, ghelijck een herder doet,
De schapen uyt de bocken groot ende smal,
Ga naar margenoot+Ende sal de schapen 'tzijnder rechter hant setten soet,
Ga naar margenoot+Ende de bocken te zijnder slincker hant onvroet,
Ga naar margenoot+Dan sal den Coninck segghen tot hen daer neven,
Die ter rechter hant zijn, comt nu in ootmoet,
Ga naar margenoot+Ghy gheseghende mijns Vaders, zijt nu verheven,
Ga naar margenoot+Besit dat Coninckrijck, dat u bereyt is even
Van aenbegin der vverelt; soo Schriftuer bevvijst,
VVant ick ben hongerich ghevveest, en ghy gingt streven;
Ende hebt uyt barmherticheyt my ghespijst,
Ga naar margenoot+Ick ben dorstich ghevveest, my ghelaeft, daerom men u prijst,
Ende een vreemdelinck, ghy herberchde mijn,
Ga naar margenoot+Ick vvas naeckt, en my ghecleet, geloedgijst,
Ga naar margenoot+ Ick vvas cranck, ende mijn besocht seer fijn,
Ick ben vanghen ghevveest in droevighen schijn,
Ende ghy zijt tot myvvaerts ghecomen gaen,
Dan sullen die rechtvaerdighe segghen tot hem divijn,
O Heere wanneer saghen vvy u aldus belaen,
Ga naar margenoot+Dan sal den Coninck antvvoorden met soet vermaen,
Voorvvaer sech ick u lieden al sonder schromen,
VVat ghy eenen van mijn minsten broederen hebt ghedaen,
Dat hebdy my ghedaen, verstaet dit als den vromen,
Broederlicke liefde.
Dats een groot loon voor die d'Armen hebben aengenomen,
VVant noyt beter loon als Gods eeuvvighe rijck,
Maer secht nu vvat straffe dat over sal comen,
Die d'Armen troostloos veracht heeft in 'svverelts vvijck?
Bewijs der Schriftuyren.
| |||||||||||||||||||||||
[Folio Ppp4r]
| |||||||||||||||||||||||
Den Coninck sal oock segghen tot hen al ghelijck,Ga naar margenoot+
Die aen de slienkehant sullen zijn met dangier,Ga naar margenoot+
Gaet vvech van my, vvant ick u besvvijck,Ga naar margenoot+
Ghy vervloeckte al in dat eeuvvighe vier,Ga naar margenoot+
Dat bereyt is den duyvelen en hun engelen schier,Ga naar margenoot+
VVant ick ben hongerich ghevveest, ghy en hebt my nietGa naar margenoot+
te eten ghegheven, en vvas dorstich by u hier,
Ende hebt my noyt te drincken gegheven siet,
Ick vvas een vreemdelinck, by u in 'tverdriet,
Ende my en hebt ghy noyt te herbergen ghebrocht.
Ick vvas naeckt, ende my niet gingt cleeden yet,
Ick vvas cranck, ende ghy en hebt my niet besocht,
Dan sullen sy hem antvvoorden, 'tvvert u ontknocht,
VVanneer hebben vvy u hongerich, dorstich oft onbecleetGa naar margenoot+
oyt ghesien, ofte een vreemdelinck en onbedochtGa naar margenoot+
u niet ghedient, het vvaer ons herten leet,
Dan sal hy hen antvvoorden, en segghen vvijt en breet,
VVat ghy eenen den minsten broederen niet gingt doenGa naar margenoot+
Dat hebdy my niet ghedaen, dus gaet inde pijne heet,Ga naar margenoot+
Ende ghy rechtvaerdighe, comt in't eeuvvich leven coen.
Broederlicke liefde.
Noyt soo svvaren different en is svverelts saysoen,
Als dees belooninghen vanden Vader machtich,
Die svvaer sullen om hooren zijn nae mijn bevroen,Ga naar margenoot+
Voor dien mensche dit Godt dan is verachtich.
Bewijs.
Met vlammigher viere sal hy vvraecke doen crachtich,Ga naar margenoot+
Over de ghene die hem noyt en kenden, Ga naar margenoot+
Sullen eeuvvighe straffe lijden smadich prachtich,Ga naar margenoot+
Haer verderffenis die sal sijn sonder eenich enden.Ga naar margenoot+
Broederlijcke.
O ghy vrecke gierighen ghedenckt aen dees ellenden,Ga naar margenoot+
Die u overcomen sullen soo Esechiel beschrijft,
VVant God vvil sijn handen over dy, t'samen vvenden
Soo vvie dat giericheyt teghens sijn naesten drijft,
En u vervloecken by de Heydenen, indien ghy blijft
| |||||||||||||||||||||||
[Folio Ppp4v]
| |||||||||||||||||||||||
in een viltse vrecke gierich leven stout,
Daerom sich dijn even naesten gherijft,
Op dat ghy door dese straffen niet sneven sout.
Bewijs der Schrituyren.
Daerom hebt u naesten lief, ghy menschen jonck en out,
Ga naar margenoot+Soo sal een soo grooten vreucht voor u zijn bereyt,
Ga naar margenoot+Dat noyt ooghen ghesien hebben, dit vvel onthout,
Noch ooren ghehoort, behalven u God planteyt,
sal dien gheschien, die op hem vvachten met bescheyt,
Ga naar margenoot+Daerom staet na lieft, Godtsalicheyt en ootmoedicheden,
Ga naar margenoot+Nae vruntlickheyt, en thoont aen u broeder barmherticheyt,
Ende hebt mede-lijden met u mede-leden.
Broederlicke liefde.
Ga naar margenoot+Ende maeckt uvve vrienden alhier beneden
Ga naar margenoot+van d'onrechtvaerdighen Mammon, als Gods dienaren,
Ga naar margenoot+Op dat ghy ontfanghen vvert in d'eeuvvich vvoonsteden,
Ga naar margenoot+Dus vvilt u gheen schatten op aerden vergaren.
Bewijs der Schriftueren.
Ga naar margenoot+Ghedenckt dat eenen dach is by den Heere als duysent jaren,
Ga naar margenoot+Ende duysent jaren, ghelijck eenen dach is,
Ga naar margenoot+Hoe lang salt hen vallen, die comt in't besvvaren,
En vvat een grooten vreucht sal die ghenieten fris,
Voor die dus onverdrietich hen tijt sal verloopen vvis,
VVat een differtent sal in't Oordel Gods zijn uytgaende.
Ga naar margenoot+Soudmen niet schromen voor die eeuvvich verdoemenis?
End' oock niet arbeyden om die vreucht, dat God is anstaende.
Broederlicke liefde.
Daerom ghy Vreckegierighen, sijt doch nu ontlaende
den Armen, vvat ghy hen doet, dat doet ghy den Vader,
VVilt ghy barmherticheyt van hem zijn ontfaende,
Soo bevvijst dan barmherticheyt aen zijn leden te gader.
Bewijs der Schriftueren.
Ga naar margenoot+'tSal hen onvromen, vvie leeft voor d'Armen als een versmader?
VVant vvat salt den mensche doch in't leste baten,
Of hy de gheheele vverelt vvonne, en dan noch quader
straffe de ziel most lijden, eeuvvich in't vervvaten.
| |||||||||||||||||||||||
[Folio Qqq1r]
| |||||||||||||||||||||||
Broederlicke liefde.
Daerom bevvijst lieft, en troost d'Arme desolaten
met broederlicke liefde, al ghy diet u vermeucht,Ga naar margenoot+
Doet doch milde aen haer uvve caritaten,Ga naar margenoot+
Indien ghy gaerne zijt in Gods eeuvvighe vreucht.
Bewijs der Schriftueren.
Nae dat ghy hebt ontfanghen, doet daer na deucht
die Armen, en laetse niet troosteloos van u scheyden,Ga naar margenoot+
Ghedenckt aen die VVeduvv', die ten offer had gheveucht
eenen mijte, vvaerom dat Christus oock seyden,
Dat dees VVeduvv' meer als de rijcke inleyden,
Sy spaerdent in nootdruft, d'ander gavent door overvloet,Ga naar margenoot+
Hierom Zacheus den tollenaer hem bereyden,
Ende gaf den Armen de helft van zijn goet,Ga naar margenoot+
Die van Macedonien en Asien oock ghevvilich vroet
Hantreycking deden, ende den Armen gaven:
Tabitha een dicipelinne in groot ootmoet,Ga naar margenoot+
Mede bystant dede die arme slaven,
Merckt oock aen Tobias, hoe hy gaf van zijnder haven,Ga naar margenoot+
Ende zijn sone den Armen soo hooch beval,
Dat hy's soud herberghen, cleeden, voeden, en laven:Ga naar margenoot+
Neempt oock acht aenden goede Iob, die in't aertsche dal,
Der blinden ooghen vvas, en lammen voeten al,
Ende vvas een Vader der VVeesen, als den vromen,
En Cornelium een hooftman over veel in't ghetal,Ga naar margenoot+
Is zijn ghebedt end' aelmissen voor den Heer ghecomen,
Merckt oock aen den Samaritaen, die op heeft ghenomenGa naar margenoot+
den ghequetsten, die ghevallen vvas onder de handen
vande Moordenaers, goot olie sonder schromen
in sijn vvonden, deed hem herberghen als den vallianden
Sijn hert vvert bevveecht als den verstanden
tot barmherticheyt, soo ons Lucas verclaert,
Daerom siet op dees vromen, ghy al in dees vvaranden,
Hoe God hen heeft gheseghent, ende oock bevvaert.
Broederlicke liefde.
Leeft na haren loon, 'tsal u vverden gheopenbaert.
| |||||||||||||||||||||||
[Folio Qqq1v]
| |||||||||||||||||||||||
Die d'armen liefd en bystant hebben bevvesen,
Dat God de sulcke altijt heeft ghespaert,
'tSelve moghen vvy by verscheyden Propheten lesen.
Bewijs der Schriftuyren.
Ga naar margenoot+En heeft oock ghestraft die d'armen oyt mispresen,
Ghelijckmen by den Rijcke-man dit mach aenschouvven,
Die pereurs en sondich vvas: en vvoud in desen
niet gheven Lasarum, die hem bat met rouvven,
Om die cruymkens sijnder tafel, maer vvouds behouvven,
Ga naar margenoot+En liet hem troosteloos sonder te gheven vvat,
VVaerom hy vverde ghevvorpen int eeuvvich benouvven,
Doen sach hy van verre dat Lasarum sat
Ga naar margenoot+in Abrahams schoot, doen hy Lasarum bat,
Ga naar margenoot+VVilt u uytertste dijns vingers in 'tvvater doopen,
Ende vercoelen mijnen tonghe door het nat,
VVant ick mach die pijn niet lijden vvas sijn roopen.
Broederlicke liefde.
By alsulcke straffe vvy bevvijsen als nu oopen,
Dat die d'armen veracht,, sulck loon vervvacht,
En die hem liefdich troost, dat die oock recht hoopen
op d'eeuvvighe zalicheyt vvijs en vvel bedacht,
Ghelijck voor breder verclaert is, hier vvel op acht,
Ga naar margenoot+Soo vvatmen een van Gods minsten hier sal doen,
Ga naar margenoot+Dat doetmen hem, al vvaert een beker cout vvaters sacht,
Ga naar margenoot+'tSal hem ongheloont niet blijven, vvilt het vvel bevroen.
Bewijs der Schriftuyren.
Aldus persisteren vvy als voor auont en noen,
Voor die d'armen liefdich troost vervvacht het eeuvvich leven:
En die oock haer troosteloos om te verachten gaet spoen,
Dat die sulcke vervvacht eeuvvich in pijne te sneven.
Broederlicke liefde.
Daerom ist nu nodich dat den mensch gaet streven,
En troost sijn even naesten met een liefdich hert bequaem,
Op dat hy van Godt in't hooghste mach vvorden verheven,
Ende gheheylicht vverden door des Heeren naem.
Bewijs der Schriftueren.
| |||||||||||||||||||||||
[Folio Qqq2r]
| |||||||||||||||||||||||
Hier mede onsen oorlof, ghy beminde eersaem,
En doet doch aen de liefde den bant der volcoomheyt,Ga naar margenoot+
Om te troosten die Armen vvanneer sy leven in blaem,
Ghedenckt aen het loon, dat God voor u bereyt.
Broederlicke liefde.
Hier mede blijft bevolen den Heere vvijt ende breyt,
En ons slechte const, vvilt jonstelick accepteren,
VVant sonder vitie niemant gheboren soomen seyt,
Daerom vvilt ons Sonbloomkens niet alluderen,
Noyt meerder vreucht, als by den Heer der Heeren.
Schout quay daeden. |
|