Byvoeghsel tot den Christelijcken jongelingh
(1647)–Frans Esausz. den Heussen–
Auteursrechtvrij
[pagina 195]
| |
Stemme: Hoe schoon licht ons de morgenstern.Mensche.
WIe sie ick daer? Wat kleyne Kindt
Is 't datmen daer in doecken wind
Soo pover in 't aenschouwen?
Wie is het doch? En seght het my,
En maeckt my vandees twijffel vry:
Mijn hert is in benouwen.
Ach! ach!
Hoe mach
Dit doch komen?
't Staet te schromen,
't Nieuw-geboren
Gaet veellicht aldaer verloren.
Engel.
De droeve nacht is uytgebeydt,
De duysternisse van u scheydt,
Dus wilt niet langer slapen,
Want siet hem klaer voor oogen staen
Tot uwer heyl geschapen.
Wel an,
Wilt dan,
Menschen Sonen,
Vreught betoonen:
| |
[pagina 196]
| |
Want Godts Sone
Komt by u op aerden woonen.
Mensche.
Wat segh ghy daer! is dat Gods Soon,
Die, met soo grooten smaet en hoon,
Van binnen wert verschoven?
Is dat de spruyt van Davids tronck
Die ons uyt lout're liefde schonck
De Heere hooch te loven?
Is dat
Die schat
Die de Heere
Vol van eere,
Tot ons leven,
Heeft voor onse schult gegeven?
Engel.
O Soon, al is hy arm en slecht,
Daer henen in een krib gelecht,
In 't midden van de beesten;
Gelooft nochtans, dat hy gewis
Godts Soon, u Salighmaker is,
En prijst hem in u Feesten,
Want 't is
Ghewis
't Uwen goede
En voorspoede,
Dat, in desen,
Hy alsoo veracht wil wesen.
Mensche.
Heeft dan de Vorst en grooten Heldt
Hem selfs om mijnent will' gestelt
In soo een slechte wooning?
Is dit om mijnent wil' geschiet,
Datmen Godts Soon een mensche hiet?
Datmen dien grooten Koning,
| |
[pagina 197]
| |
Dien Al,
In d'stal
Komt besoecken
Gantsch met doecken
Om-gewonden,
En dat al om onse sonden?
Engel.
Och ja, mijn Soon, gelooft het vry,
Sijn ned'righeydt is al voor dy,
Voor dy is hy gecomen,
Voor dy is hy in dit gewaedt,
Voor dy heeft hy in desen staet
Den Menscheyt aengnomen;
Voor dy
Sal hy
Noch nae desen
Gantsch niet vreesen,
Selfs sijn leven,
In de doodt over te geven.
Mensche.
Mijn ziel die is geheel verheught,
Mijn hert springht op van groote vreugt,
Mijn ziel maeckt groot den Heere,
Mijn geest verblijdt sich in mijn Godt:
Dat hy my geeft dit gunstich lot,
Hem zy daer van de eere.
Wilt dan
Voort an,
Mannen, wijven,
Vreught bedrijven:
Want Godts Sone
Comt alhier op aerden woonen.
Doemt op in 't goede. |
|